8 กรกฎาคม 2547 14:36 น.
วายุ-วารี
ผิดมากไหมที่ฉันแอบรักเธอ
ผิดมากไหมที่ฉันแอบหลงเพ้อ
หากผิดเพราะรักเธอ ฉันก็พร้อมเสมอ
ที่จะยอมผิดเพราะรักเธอต่อไป
จวบจนวันวายฉันจะยังรักเธอ
มั่งคงเสมอในรักเธอแม้จะห่างไกล
เพราะมีเธอเป็นเพียงคนเดียวในหัวใจ
และไม่อาจมีใครมาแทนที่เธอ
7 กรกฎาคม 2547 18:26 น.
วายุ-วารี
กาลเวลาที่ผ่านเนินนาน
ระยะทางที่ห่างกันแสนไกล
มันคงเป็นบทพิสูจน์ใจ
ที่มอบไว้ให้แก่เธอ
ว่าจะมีแค่เพียงเธอ
จะมีรักมอบไว้มั่นเสมอ
และไม่มีวันเปลี่ยนไปนะเออ
ขอให้รู้นะเธอรักมากเกินกว่าจะพรรณา
2 กรกฎาคม 2547 14:51 น.
วายุ-วารี
The time pass gone a long time.
The way distance so faraway.
Its a theorem my heart for you to see ther true.
Nothings gone change my heart with love for you.
Because I love You so much.
I promise and I sware You with my life.
2 กรกฎาคม 2547 14:45 น.
วายุ-วารี
อยากส่งความรู้สึกหนึ่งถึงคนไกล
อยากฝากไปกับสายลมที่พัดเอื่อย
ผ่านฟากฟ้า หมู่เมฆที่ล่อยเรื่อย
กับหมู่ดารา เกลื่อนท้องฟ้า
ว่ายังมีคนหนึ่งที่ยังห่วงใย
อยากรับรู้ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น
อยากรับความรู้สึกที่เธอมี
อาจลดความรู้สึกที่มีในใจเธอ
2 กรกฎาคม 2547 14:40 น.
วายุ-วารี
พร้อมจะให้เพียงเธอ
ทำไมคืนนี้แสนร้อนรุ่ม
มันคงกลุ้มกับข้อความที่ส่งมา
ที่เธอบอกว่าเหงาเศร้าเสียใจ
สิ้นหวังหมดแล้วซึ่งกำลังใจ
อยากให้เธอได้รับรู้ว่า
ยังมีใครคนหนึ่งที่ห่วงใย
ที่พร้อมมอบให้เธอได้ทั้งใจ
จะรอคอยดูแลรักษาไม่ห่างไกล
จะเป็นเพื่อนเป็นพี่ที่พักพิง
จะเป็นที่รองรับความอ่อนไหว
จะเป็นที่เพิ่มเติมกำลังใจ
จะอยู่ใกล้เมื่อใจเธอต้องการ
จะเป็นสายลมเมื่อเธอร้อน
จะเป็นกองไฟยามเธอหนาว
จะเป็นเพื่อนให้เธอคลายเหงา
จะเป็นพี่ให้ปรึกษาเมื่อเธอสับสน
ขอเพียงเธอหันกลับมามอง
ยามเมื่อเธอมีปัญหาใด
จะคอยมองเธออยู่ข้างหลัง
เป็นกำลังใจให้เธอก้าวต่อไป
ไม่เคยหวังให้เธอตอบแทน
แต่จะพร้อมมอบให้เธอเสมอ
ด้วยในใจ ฉันนั้น มีเพียงเธอ
จะรักดูแล อาทรเธอ... ตลอดไป