10 ธันวาคม 2552 03:02 น.

ดวงเนื้อคู่ของข้าพเจ้า

วัวธนู


ตกฟากตอนเที่ยงกว่าเดือนยี่ปีฉลู
ถามหาคู่ท่านว่าได้อาศัย
ความใกล้ชิดกันเป็นเหตุให้จูงใจ
แต่มิใช่คู่แท้แต่ก่อนมา

ส่วนคู่กรรมเคยทำร่วมมานั้น
เกิดไม่ทันกันในชาตินี้หนา
หากอยากเจอคงต้องรอไปชาติหน้า
บ่ายกว่ากว่าถ้าหากว่าบุญมีพอ
				
19 กรกฎาคม 2552 02:57 น.

ทุกข์ดลให้ยลดาว

วัวธนู


หากทุกข์ดั่งราตรีมืดมน
อย่างน้อยดลให้ยลดาว
ที่มิเคยได้พบพานในคราว
ชีวิตเช้าแสงสุขสาดมิอาจเจอ				
16 กรกฎาคม 2552 21:08 น.

แต่งไม่จบ... ขาดไปคำ "__"

วัวธนู


 - บ่ายสามครึ่ง -

ที่ฉันหึงที่ฉันหวง
ใช่เพราะห่วงที่เธอสวยกว่าใคร
แต่ทั้งหมดที่ทำไป
แค่เพราะเธอคือคนนั้นที่ฉัน...(....)

----------------------------------------------------


 - สองทุ่มกว่า ๆ -

เมื่อตอนบ่ายแต่งกลอนไว้แต่ไม่จบ
ก็มันหาไม่พบคำสุดท้าย
จำได้ว่าเมื่อก่อนเก็บมันไว้ในหัวใจ
เรื่องจะให้ใครไปไม่คิดทำ

จนมาวันนึงก็ได้ใช้
คำจากใจใจให้ไม่กะขำ
บอก บอก ไป ไม่มัวแต่อมพะนำ
เธอนึกว่าพี่อำ หัวเราะ ฮา T-T

ตอนนี้ก็เลยไม่มีคำนั้นใช้
บ่อย บ่อย ไปหัวใจมันถามหา
ว่าเมื่อไหร่จะได้คำนั้นกลับคืนมา
เด๋วก่อนน่า เด๋วข้าหามาคืน

งกจัง ทวงอยู่ได้หัวใจนี่ (-"-)
ก็คนนี้ตัวจริง พี่สุดฝืน
คำนั้นให้ไปแล้วไม่รับคืน
เว้นแต่เธอจะยื่นคำเดียวกันคืนฉันมา
				
26 มีนาคม 2552 01:00 น.

แด่คนที่ไม่รักเรา

วัวธนู


เวลาและนาทีที่คอยเตือนใจให้นึกถึงใครบางคน
ในใจก็ยังสับสนไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี
คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปเรื่อยเรื่อยอยู่อย่างนี้
ก็คงจะมีซักวันที่ทำได้ ลืมเธอไปจากใจ

ตอนนี้ก็เริ่มจะลืมได้บ้างแล้ว
ภาพวันเดิมเดิมเริ่มจะจางจางไม่ชัดซักเท่าไหร่
แม้แผลที่เคยเจ็บจะยังเจ็บแปลบแปลบอยู่ในใจ
แต่มันก็ค่อยค่อยหาย ความเจ็บก็ค่อยค่อยคลาย

ซักวันก็คงจะพร้อมที่จะมีความรักครั้งใหม่
แต่ตอนนี้คงต้องอยู่นิ่งนิ่งให้ได้พักรักษาใจ
เรื่องร้ายร้ายมันก็คือบทเรียนที่มาทำให้จิตใจเราได้เติบใหญ่
พอผ่านไปได้ มันก็จะกลายเป็นแค่เรื่องเพียงนิดเดียว

อย่าเอาใจของเราเข้าไปยึดเหนี่ยว
เกิดมาแล้วตายก็เพียงครั้งเดียว
จงใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ทุกนาทีคือช่วงเวลาที่สำคัญ
มัวแต่ยึดติดกับอดีต สิ่งที่เป็นเพียงฝัน
จนลืมที่จะทำให้ดีที่สุดในปัจจุบัน
ก็แล้ววันข้างหน้าจะดีได้อย่างไร

ยาวไปแระ พอแค่นี้ก่อน อิอิ

ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงคุ้มครองให้เธอเจอะเจอแต่สิ่งที่ดี
และมีความสุขด้วยเถอะ
ไม่รู้ทำไม ถึงได้ห่วงเธอมากขนาดนี้
แต่ก็ไม่อยากเข้าไปรบกวน
หรือทำให้ชีวิตเธอสับสนวุ่นวายมากกว่านี้อีกแล้ว
แค่อยากให้เธอเจอแต่สิ่งที่ดีๆๆๆๆ มีความสุขมากๆๆๆๆๆ
ไม่ว่าจะเจอะเจอเรื่องอะไร
อย่างน้อยก่อนนอน ให้เธอสามารถจะยิ้มได้ซักครั้ง....
				
20 กุมภาพันธ์ 2552 01:08 น.

ยี่สิบกุมภาพันธ์วันลาจาก

วัวธนู

ยี่สิบกุมภาพันธ์วันลาจาก		พบเพื่อพราก ต้องจากกัน ทำไมหนอ
แม้เธอจากโปรดรู้ตรงนี้มีคนรอ	แค่เพียงขอซักวันเธอกลับมา

ไม่สัญญาจะรอเธอจนสิ้นใจ	แต่หากวันใดใครใครเขาเมินหน้า
และยังไม่มีใครรักฉันมากกว่า	โปรดกลับมาเป็นคนสุดท้ายสำหรับฉัน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวัวธนู
Lovings  วัวธนู เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวัวธนู
Lovings  วัวธนู เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวัวธนู
Lovings  วัวธนู เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวัวธนู