เข้ามอ่าน บทกลอน ค่อนข้างดึก ใจเลยคึก อยากแต่ง ใช่แข่งขัน มิได้โอ้ โม้อวด ประกวดกัน มิได้ฝัน เป็นปราชญ์ ฉลาดกลอน เพียงนักเดิน ทางผ่าน มาพานพบ จึงนับสบ โอกาสได้ ปราชญ์สอน ช่วยชี้ช่อง น้องนี้ วิถีกลอน ด้วยยังอ่อน เอ่ยอ้าง ทางกวี เพราะมาใหม่ ใคร่เฉลย เผยสักนิด ชื่อวิวิตต์ จำง่าย ชายเมืองศรีฯ ขอฝากตัว ฝากถ้อย ร้อยกวี เป็นน้องพี่ เพื่อนพ้อง ในห้องกลอน