4 สิงหาคม 2549 17:05 น.
วันฟ้าหม่น
ก็ไม่รู้เธอคิดอย่างไรในตอนนี้
ดูท่าทีเฉยชาไม่ค่อยสน
คุยกับฉันทีไร ใจว้าวน
เหมือนกับคนไม่เคยรู้จัก
ไม่รักกัน.....
อยากบอกเธอนะว่ารักรักเธอมาก
และไม่อาจรักใครได้อีกหน
แม้ว่าเธอไม่เชื่อใจไม่กังวน
แต่เธออย่าทำเป็นไม่สน ไม่ใส่ใจ....
3 สิงหาคม 2549 15:19 น.
วันฟ้าหม่น
...เธอคงไม่เคยรู้สึก
ว่าส่วนลึกฉันปวดร้าวแค่ไหน
ตอนฟังเธอเล่าเรื่องราวของหัวใจ
กับใคร ๆ ที่เธอไปพัวพันมา
ที่แสดงออกว่าเห็นใจและอาทร
นั่นนะ..เก็บความร้าวรอนใต้สีหน้า
ปากก็ปลอบเธอ...ส่วนใจนะเหรอ..เจ็บจนชา
ไม่เคยให้รู้เลยว่า...ลับหลังแอบมีน้ำตาทุกที