10 มิถุนายน 2546 14:20 น.
วฤก
๏ เสียงลมพร่ำคำพรอดออดฉะอ้อน
ราวเรียมวอนว่าน้องอย่าหมองหมาง
ที่ห่างไปไกลพ้นเพราะหนทาง
ใช่ว่าจางใจรักจิตภักดี
ศัพท์เสียงคลื่นสะอื้นซบดังกลบหาด
คลื่นเคยคลาดครรไลไกลวิถี
ยังพบทรายคลายคะนึงถึงนที
พร่ำพจีจำนรรจ์ครั้งวันไกล
แลลมบกวกห่างลาร้างฝั่ง
จะคืนหลังราวคลื่นคืนไฉน
เรียมลาร้างห่างสมรจึงร้อนใจ
เกรงจากไปเป็นลับมิกลับมา
ฝากลมพร่ำคำพรอดออดฉะอ้อน
ว่าอาวรณ์ไม่สิ้นถวิลหา
แม้จำจากพรากหายลับสายตา
ยังรอท่าทีคืนพบชื่นใจ ๚
๑๐ มิถุนายน ๒๕๔๖
9 มิถุนายน 2546 11:53 น.
วฤก
๏ บายศรีบวงเทพไท้.........ทักษิณา
น้อมกราบบาทบูชา...........ช่วงใช้
เชิญศรีสิทธิฤทธา.............เทพสู่......กูเฮย
หั้นกู่หาขวัญให้................กระหึ่มก้องกระแสเสียง ฯ
๏ เชิญขวัญขวัญจุ่งเข้า......ครององค์
ลืมเล่นเล่นเพลินหลง........ลัดเลี้ยว
หันกลับกลับคืนคง...........ครบหมู่
มาสู่สู่ขวัญเกี้ยว..............กลับย้อนเยอขวัญ ฯ
๏ อย่าหลงชมเศษผ้า.......พาดพัน
สายเดี่ยวสะดือถัน...........ถกแย้ม
ยวนใจใฝ่กระสัน.............เสพสวาท
สนองหื่นกระหายแกล้ม....เกลือกกลั้วมัวหลง ฯ
๏ บายศรีบวงเทพไท้.......เทิดเศียร
สิบนัขน้อมเทียน............ธูปพร้อม
พาขวัญพลัดวนเวียน.......แวะลุ่ม.....หลงนา
คืนสู่ทรงศรีล้อม.............เลิศแล้วแก้วขวัญ ๚ะ๛
๖ มิถุนายน ๒๕๔๖