17 พฤศจิกายน 2546 09:08 น.
วฤก
๏ แพรทองพานทาบท้อง...............ทุ่งนา
เหลืองอร่ามอุไรทา.......................ทั่วพื้น
รวงงอนอ่อนเรขา.........................ลายขด........เขียนฤๅ
ลายกนกกำเนิดฟื้น.....................ฟ่องฟ้อนชรไฉน ฯ
๏ โชยพระพายพัดผ่านไล้............ประโลมผิว
กระเพื่อมแผ่ผืนข้าวทิว...............ทุ่มสะท้อน
สะทึกเสียงสนั่นกริว-...................กราวโห่
โหมกระหึ่มเพลงข้าวฟ้อน............ฝ่าห้องเวหน ฯ
๏ ชาวนาชำนิร้อง.........................รำเคียว
แขนอ่อนกรปราดเปรียว..............ประเท้า
สอดสร้อย ฯ สอดรวงเรียว............รวบเกี่ยว.....กวัดเอย
ประกายเก็จเม็ดเหงื่อเคล้า...........คละข้าวไขแสง ฯ
๏ แสดงระบำบนทุ่งข้าว.................คือกล
เห็นหุ่นหือเห็นพยนต์...................พยักไว้
ชาวนาเหนื่อยนักทน....................ทุกข์หนัก
ถมเหงื่อเพื่อผลได้........................เด็ดข้าวขายเขา ๚ะ๛
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
14 พฤศจิกายน 2546 23:45 น.
วฤก
๏ ดารดาษวาดดาวหว่างหาวห้วง
ระบายดวงดาวเด่นเป็นอักษร
แสงประภาสพาทย์พจน์พร่ำบทกลอน
พี่กล่อมนอนแนบสนิทน้องนิทรา
ชมจังหวะระยะวางระหว่างช่อง
แสงดาวส่องสุกใสชวนใฝ่หา
เห็นดาวธงพะวงชิดกฤติกา
เรียมฤๅลาลับล่วงห่างดวงใจ ฯ
ที่จากกันนั้นฤพรากฤพลัดพ้น
ที่จากทนทุกข์ระทมระทวยไหว
ที่จากคามตามสถลสถานไกล
ที่จากไปเป็นเพราะกิจเพราะการงาน
พี่เฝ้าใฝ่ใคร่จะหักจะห้ามคิด
พี่เฝ้าปลิดปลงทุรนทุรายผลาญ
พี่เฝ้ารอขอมิคลาดมิคลานาน
พี่เฝ้าวารหวังจะคืนจะเคียงนวล ฯ
จึงวาดดาวสกาวแสงไว้แจ้งเหตุ
จงสังเกตกาพย์กลอนฉะอ้อนหวน
เห็นนัยคำสำคัญเรียมรัญจวน
คำคร่ำครวญคะนึงคิดถึงเธอ ๚ะ๛
๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
3 พฤศจิกายน 2546 09:18 น.
วฤก
๏ สิเนรุยังผุล้ม.........................ลงมลาย
เกษียรสมุทรหมดชลหาย.........เหือดแล้ง
บรรลัยกัลป์กัปกัลป์วาย.............วอดดับ........ลับเอย
เรียมเอ่ยคำรักแจ้ง..................จักร้างลืมไฉน ฯ
๏ เพราะใจพี่ฮึกห้าว.................มหันต์พล
แพ่งอิทธิฤทธิ์ดล......................ดั่งนั้น
ทวยเทพทั่วหาวหน..................เหิมฤทธิ์.......หักฤๅ
แรงเปรียบหาเทียบชั้น............เฉกแม้นมโนผล ฯ
๏ เพียงกมลเรากอปรล้อม.......แรงรดี
แข็งกว่าไตรธาตรี..................เตรียบได้
แสนสูรย์สาดอัคคี..................เข้าแผด.........เผานา
เนาสถิตเสถียรไว้..................วัชฌ์ล้างฤๅสลาย ฯ
๏ ทลายสิเนรุล้ม.....................ลงดิน
เกษียรสมุทรหมดชลริน..........แหล่งพื้น
บรรลัยกัลป์กัปกัลป์ภินท์.........พังพ่าย.........แพ้เฮย
พี่เอ่ยคำรักฟื้น.......................ฟ่องพ้นกลสมัย ๚ะ๛
๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
1556
