22 เมษายน 2545 23:31 น.
วฤก
๏ ร่วมทอสานงานฝันปั้นอักษร
ด้วยบทกลอนกรองกานท์สมานฉันท์
เสนอมิตรสนิทแม้นแน่นผูกพัน
ร่วมแบ่งปันบทขานอ่านกวี
แต่ละคนค้นคำนำประดิษฐ์
ทำวิจิตรจำรัสรัศมี
เสมอแสงแรงรุ่งรุ้งมณี
สลับสีลายสวยอยู่ด้วยกัน
เมื่อได้ขานกานท์ร้องทำนองเพราะ
แสนเสนาะสนานเสียงเจรียงหรรษ์
หทัยชื่นระรื่นโน้มประโลมกรรณ
เสน่ห์นั้นแนบจิตมิปลิดวาย
จึงร่วมสานงานฝันปั้นอักษร
นำบทกลอนกรองประดับกับสหาย
ร่วมรังสรรค์วรรณศิลป์มิสิ้นลาย
เพื่อสืบสายสืบสาน...งานกวี ๚ ๛
22 เมษายน 2545 18:28 น.
วฤก
๑
๏ ยินคำนำตรึกถ้วน......................ถี่ตาม
ให้แจ่มแจ้งนิยาม..........................นิยตไว้
ฤๅควรจักผลีผลาม........................พลั้งจริต
ไป่คิดความแท้ไซร้.......................ซึ่งซ้อนซ่อนแฝง ๚
๓
๏ สำแดงดังดิ่งใต้........................ดานตม
บัวปล่อยดอกเปื่อยจม...................จ่อมน้ำ
ไป่ผุดโผล่พ้นชม..........................ชื่นรุ่ง.....สุรีย์แฮ
อยู่แต่ตมต่ำช้ำ..............................เช่นแม้นธรรมกถา ๚
๓
๏ อุปมาเหมือนดั่งผู้......................พิจารณ์ความ
หลงผิดคิดเขาหยาม......................เหยียดเย้ย
ใจขุ่นครุ่นคิดทราม.......................เข้าสู่.........ตนนอ
หลงจริตคิดแค้น เฮ้ย !!! ................หักข้ายาไฉน ๚
๔
๏ สุมไฟโทสะร้อน.......................รุมตน
โมหะห่มหาหน............................ห่อนแจ้ง
มิตรเตือนเพื่อนชี้กล.......................กลบจิต
กลับคิดเขาแสร้งแย้ง......................ย่ำย้ำทำผลาญ ๚
๕
๏ กี่นานจักล่วงพ้น........................พบมิตร
นานเนิ่นนะดวงจิต.........................เจตน์ร้าย
นับนานกัปกาลปลิด........................ปลงปล่อย........พ้นฤา
หรือติดอวิชชาคล้าย......................ข่ายข้องคล้องขัง ๚
๖
๏ สิ้นหวังรั้งรับรู้..........................เรื่องจริง
หรือหมู่มารสู่สิง...........................สืบเชื้อ
สิ้นจิตคิดประวิง...........................ไว้อยู่
หยุดกู่หยุดยั้งเกื้อ...........................กอปรไว้ไร้ผล ๚๛
22 เมษายน 2545 07:40 น.
วฤก
๏ รักฉันเป็นเช่นตะวัน พระจันทร
เพราะจำจรจากร้างห่างเคหา
คอยนับวันผันผ่านกาลเวลา
เพื่อพบหน้าเพียงครู่ชื่นชู้ชม
แล้วจากไกลไปลับยากกลับถิ่น
แทบจะสิ้นใจขืนความขื่นขม
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าระทม
ความตรอมตรมคอยเตือนคือเพื่อนกาย
ดังตะวันดั้นด้นอยู่บนฟ้า
เห็นจันทราคราวพลบก่อนหลบหาย
เพียงเสี้ยวสีสุรีย์รอนอ่อนแรงปลาย
ได้ปาดป่ายก่อนปล่อยร่อยแสงเลือน
คราตะวันผันลับเดือนดับมืด
ฉันชาชืดช้ำอกฟกเสมือน
ทินกรจรจากพรากพ้นเดือน
ร้างแล้วเพื่อนไร้ผู้ชื่นชูใจ ๚
21 เมษายน 2545 20:52 น.
วฤก
๑
๏ ซิ่นไหมลายกาบเกี้ยว......................กรอบตีน
ไว้ใส่ในวันศีล...................................สวัสดิ์ล้อม
สไบบางอย่างแพรจีน.........................เจียมห่ม
มอบแด่แม่ลูกน้อม..............................นบไหว้วารเถลิง ๚
๒
๏ ชลใสใส่ดอกไม้.............................มากพรรณ
ผายกลิ่นกรุ่นสุคัน-............................ธรสล้ำ
โปรยสายสุหร่ายสรรพ์.....................ศรีโสรจ สรงนอ
ขอแม่เย็นอย่างน้ำ.............................หยาดไล้ชโลมไหล ๚
๓
๏ ปีใหม่พรแม่คุ้ม...........................ครอบเศียร
คอยไล่ภัยพาลเบียน.........................เบี่ยงพ้น
หลายกาลผ่านผันเวียน.....................วัฏฏะ
พรพระของลูกล้น............................รุ่งแม้นแสงไถง ๚
๔
๏ ซิ่นไหมลายกาบเกี้ยว....................กระหวัดพัน
กลั่นกลิ่นกรุ่นสุคัน- ........................ธรสไว้
แม่นอนนิ่งในบรร-.........................จถรณ์ท่าว
สรรพซิ่นสินธุสิ้นไร้.......................รับไหว้วันเถลิง ๚๛
9 เมษายน 2545 21:50 น.
วฤก
๑
๏ ชลใสไหลเอ่อล้น..........................หล่นโปรย
เสียงสะอึกสะอื้นโหย........................ห่มไห้
เจ็บแสบดั่งแส้โบย...........................สะบัดบั่น
บาดลึกสุดรอนได้.............................ดับล้างเลือนหาย ๚
๒
๏ ลูกชายหมายพึ่งครั้ง......................คราวชรา
สิ้นจิตปลิดชีวา.................................วอดแล้ว
แพ้พยาธิฆาตบีฑา...........................โถมถั่ง
ท่วมทับดับแววแก้ว..........................ก่องฟ้าเฟือนสลัว ๚
๓
๏ เพราะมัวกลั้วก่ายข้อง....................คาวกาม
หวังสนุกสุขชั่วยาม............................ยั่วเย้า
โรคภัยไม่ครั่นขาม............................ขลาดเข็ด
พลั้งพลาดภัยร้ายเร้า..........................โรคกลุ้มกุมผลาญ ๚
๔
๏ ปลงปราณปานแม่สิ้น.....................เสียตน
ใจเร่าเผาทุรน.................................ทุระร้อน
ต่อไปไม่มีคน...................................คอยช่วย.........แม่นอ
ไร้เรี่ยวแรงใครช้อน..........................ช่วยยั้งยืนไฉน ๚
๕ - วัวพันหลัก -
๏ ชลใสไหลเอ่อล้น..........................หล่นนอง
นองเนตรที่มัวหมอง........................หม่นไหม้
ไหม้ใจดั่งไฟครอง...........................ครอบร่าง
ร่างสั่นซบเข่าไห้..............................หักสะอื้นสะอึกโหย ๚ ๛
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
929
