30 ธันวาคม 2546 11:12 น.
วฤก
๏ ระเหระหน....ด้นไกลจนไร้ถิ่น
นกขมิ้นหมายคอนเข้านอนฝัน
เป็นรังอุ่นละมุนวางเส้นฟางพัน
ผสานกันเกี้ยวสอดเพื่อกอดใจ
ระหกระเหิน....เดินทางจนห่างเหย้า
ขาดคู่เคล้าครวญหาน้ำตาไหล
แรมร้างเพื่อนเรือนรังกำบังภัย
แลเหลียวใดดังเดียวเปล่าเปลี่ยวตน
นกขมิ้นบินวกระหกระเหิน
ดังเรียมเดินด้นเร่ระเหระหน
คะนึงคิดติดขัดทุรัศทุรน
ยิ่งอับจนใจหนักทุลักทุเล
ระเหินระหก....นกไพรมาไขแจ้ง
เจตสำแดงดูนั้นไม่หันเห
เห็นขมิ้นถวิลย้ำอยู่จำเจ
เรียมโอ้เอ้ออกห่าง....ใช่หมางเธอ ๚ะ๛
๒๙ ธันวาคม ๒๕๔๖
30 ธันวาคม 2546 11:04 น.
วฤก
๏ เสียงซอรับขับร้อง....................ลำลอง
เคล้าศัพท์เสียงเศร้าหมอง..........หม่นช้ำ
มนหมางไม่สมสอง......................เสพสู่..........คู่แม่
วางศัพท์ซอสร้างน้ำ-...................เนตรล้นกมลครวญ ฯ
๏ เสียงซอรับขับร้องลำลองเคล้า
ศัพท์เสียงเศร้าหมองหม่นช้ำมนหมาง
ไม่สมสองเสพสู่คู่แม่วาง
ศัพท์ซอสร้างน้ำเนตรล้นกมลครวญ ๚
๓๐ ธันวาคม ๒๕๔๖
30 ธันวาคม 2546 09:04 น.
วฤก
๏ ลมหนาวนำข่าวร้อน...............รานทรวง
ลมพร่ำคำหลอกลวง..................เล่ห์ร้าย
ลืมหนาวผ่าวลมหวง.................โหมถั่ง
ฮึกทุ่มโถมทุบคล้าย..................เข่นค้อนควงถอง ฯ
๏ สองกรรณกลบข่าวเจ้า..........โจษกัน
กาลเปลี่ยนก็แปรผัน.................แผกพ้น
เพราะใดใฝ่ใจหัน....................เหห่าง
เห็นต่างจากตอนต้น.................แต่นั้นตรงไหน ฯ
๏ ไยเสียงยืนสัตย์ย้ำ................สัญญา
ซึ่งหยัดอย่างภูผา....................ผ่านร้อน
ผูกรักร่วมรักษา......................สองสู่
แล้วจู่ใจปลิ้นปล้อน..................เปลี่ยนเพี้ยนพาหลง ฯ
๏ งงงันวันข่าวร้าว..................รู้ใจ
รู้จักแล้วจริงใคร.....................เข่นมล้าง
มลายรักเล่นชักใย..................พยนต์พี่
พอเบื่อเพียงทิ้งขว้าง..............ขาดแล้วความหลัง ๚ะ๛
๓๐ ธันวาคม ๒๕๔๖
29 ธันวาคม 2546 08:53 น.
วฤก
๏ นักเรียนนรกร้าย................หลงภพ
เพี้ยนศาสตร์ศัสตรารบ...........เร่งร้อน
รวมพลเรียกคนครบ..............ขวักไขว่
คว้าอิฐมีดปืนค้อน..................เข่นขว้างกลางนคร ฯ
๏ กระฉ่อนกระแฉ่นก้อง.........กรณี
ขว้างอิฐฆ่าสตรี.....................ต่ำช้า
หมากัดกับหมามี...................หมาอื่น........ม้วยฤๅ
คนกัดกับคนกล้า...................เก่งล้างราบผลาญ ฯ
๏ รบาญหมาหมู่สู้...................ศักดิ์ศรี
ลุยเดี่ยวฤฤๅตี........................ต่อยได้
เข็มขัดกับตรามี.....................หมายมิ่ง.......ฤๅพ่อ
ลวงเผ่าพลเขลาให้.................หั่นหั้นห้ำเหียน ฯ
๏ นักเรียนน่าเร่งรู้.................เรียนวิทย์
เห็นถูกเห็นทางทิศ................ที่แท้
เห็นกลฉุดฉลผิด...................พาต่ำ
พึงตรึกพึงตรองแก้................ก่อนแพ้พาลหลง ๚ะ๛
๒๘ ธันวาคม ๒๕๔๖
23 ธันวาคม 2546 16:24 น.
วฤก
โคลงสี่สุภาพ
๏ ทวยเทพทุกภพพร้อม.............พรศรี
ประมวลสรรพสวัสดี..................สดกครั้ง
ประสานเสกพรทวี......................ถวัลย์สุข
ทรงประสิทธิประสาทตั้ง-...........แต่งให้หัสหรรษ์ ๚
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๏ พรเทพประเทืองสุขสวัส-.........ดิวิรัชวิเศษสรรค์
เสกสร้างเกษมกษณะอัน................อุรุรุ่งผดุงดี ฯ
๏ ปราบปวงรุชาภยะนิราศ............วินิบาตวิบัติหนี
เนาสุขสนานสธนชี-......................วะเจริดเจริญยง ๚
ฉบงง ๑๖
๏ กรนอบกอปรกันบรรจง.............บรรจบนบองค์
เทพไท้ไหว้เท้ากล่าวขาน ฯ
๏ วาระไถงไขกาล........................กินลัคน์จักรวาล
ดิถีปีใหม่ให้พร ๚
สักวา
๏ สักวาไหว้ศรีวันปีใหม่...............ปวงเทพไท้ท่านสมัครสโมสร
สมานเดชเวทย์มนต์ดลบวร...........ศุภกรประกอบสิ่งมิ่งมงคล
ขอพรศรีปีใหม่ให้ประสิทธิ์...........จงสัมฤทธิ์เสกส่งดำรงผล
พร้อมวรรณะสุขพละดล...............แด่ปวงชนชื่นสวัสดิ์พิพัฒน์เอย ๚ะ๛
๒๓ ธันวาคม ๒๕๔๖
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
905
