22 พฤษภาคม 2551 01:21 น.
วรางค์
ความรักเอ๋ยอยู่ไหนใจตามหา
มาซิมามาให้อุ่นไอฉัน
สาวซื่อซื่อบริสุทธิ์ดุจแจ่มจันทร์
นั่งรำพันสร้างฝันในบ้านกลอน
ทุกถ้อยคำออกจากใจไม่เสแสร้ง
ไม่เปลี่ยนแปลงแหนงหน่ายให้ใครสอน
พูดอย่างไรคือใช่ใช่แน่นอน
ขอเชิญหนุ่มหนุ่มอ้อนอย่าค้อนเลย
22 พฤษภาคม 2551 01:06 น.
วรางค์
ตั้งแต่เด็กจนสาวคราววัยรุ่น
ฉันอบอุ่นตามวัยเด็กเล็กจริงเอ๋ย
โตเป็นสาวฉันหนาวใจจริงเอย
เพราะไม่เคยมีใครใช่คู่ครอง
เพราะที่ผ่านมาผ่านไปไร้คุณค่า
ล้วยมุสามายามาสนอง
ดีที่ฉันรักนวลสงวนละออง
ยังผุดผ่องดั่งเนื้อทองต้องตาชาย
22 พฤษภาคม 2551 00:54 น.
วรางค์
รักเจ้าเอยอยู่ไหนในบ้านกลอน
ฉันอาวรณ์ถึงเจ้าเศร้าหนักหนา
เกรงรักลวงทวงช้ำทั้งน้ำตา
อกของข้าระกำชอกช้ำใจ
ไปที่ไหนเจอแต่คนลวงโลก
วิปโยคเศร้าจิตให้หมองไหม้
เกรงจะช้ำซ้ำในบ้านกลอนใจ
ใครก็ได้ช่วยซับน้ำตาที