24 กรกฎาคม 2545 04:22 น.
วรรณกาญจน์
มองซ้ายแลเหลียวขวาช่างมืดมิด
นั่งลงคิดหาวิธีหนีความเฉา
ลองแต่งกลอนเงียบๆดีกว่าเรา
ตอนที่ใครใครเขาเข้าหลับไป
ไม่ใช่ว่าไม่อยากนอนก่อนสว่าง
ไม่ใช่ว่าตามันค้างข่มไม่ไหว
ไม่ใช่ว่ามีความทุกข์สุดทำใจ
ไม่ใช่ว่าคิดถึงใครใจมัวเมา
เพียงแค่มาทำหน้าที่ขอประกาศ
เพียงต้องมามิอาจพลาดพึ่งใครเขา
เพียงต้องทำก็ขอย้ำงานของเรา
เพียงเปลี่ยนเป็นตอนเช้าเข้านิทรา
อันที่จริงตื่นกลางคืนแสนวิเศษ
ก็หาเหตุให้สุขใจไว้สิหนา
แดดไม่ร้อนผิวไม่เกรียมอย่างดินทา
กลิ่นรบกวนเสียงรถราน้อยเต็มที
แหงนมองฟ้าก็พบจันทร์ทอกระจ่าง
ดาวสว่างพราวพร่างนภาศรี
ลมพัดโชยไล้เกศาชื่นฤดี
โอ้ ณ ยามราตรีนี้ฉันสุขใจ
22 กรกฎาคม 2545 20:11 น.
วรรณกาญจน์
สวัสดี web ใหม่
ดีใจที่ได้เจอ
ได้รู้จักกับเธอ
และเพื่อนๆอีกมากมาย
แต่งกลอนหวานซึง้ไม่เป็น
นึกแล้วน่าใจหาย
ประสบการณ์ออกจะมากมาย
แสนเสียดายไม่เคยจดจำ
ก็ขอแต่งตามอารมณ์
ใครได้ชมอย่าเพิ่งขำ
จะค่อยๆขัดเกลาทุกถ้อยคำ
แล้วนำเสนอคราวต่อไป (นะคะ)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวรรณกาญจน์
หน้าส่วนตัว
922
