18 ธันวาคม 2550 14:36 น.
วชรกานท์
ลุงอ้ายไม่ตาย
...........ลุงอ้าย เป็นบ้านหนองโสน แกชอบบอกชอบบ้านว่าแกไม่มีทางตาย ชาวบ้านจึงขนานนามแกว่า "ลุงอ้ายไม่ตาย"
...........ณ ป่าริมหมู่บ้าน มีพญางูเหลือมที่มีพิษร้ายแรงที่สุด อย่าว่าแต่กัดคนหรือสัตว์เลย แม้แต่กัดรอยเท้าคนหรือสัตว์ผู้นั้นยังต้องตาย
...........วันหนึ่ง ลุงอ้ายมาจากหาปูในนาเพื่อนำมาเป็นอาหาร แกเดินผ่านเข้าเขตที่งูเหลือมพอดี งูเหลือมจึงจ้วงกัดลุงอ้ายตายคาที่ แต่ปูที่อยู่ในพกลุงอ้ายยังดิ้นอยู่
...........ข่าวลุงอ้ายไม่ตายถูกงูเหลือมกัดได้แพร่ไปทั้งหมู่บ้านและนอกหมู่บ้าน ต่างคนต่างมาดูเพราะนานๆ จะมีคนถูกพญางูเหลือมกัดสักครั้งหนึ่ง เมื่อใครเดินทางไปดูศพต่างพูดว่า "ไปดูงูเหลือมกัดลุงอ้ายไม่ตาย" จนข่าวนี้แพร่ได้ยินไปถึงหู พญางูเหลือม จึงเกิดความน้อยใจ คิดว่าตนเองมีพิษมากที่สุดอยู่ตัวเดียวโดยที่งูอื่นๆ ไม่มีพิษ จึงบอกงูสิงว่า "เราจะคายพิษทิ้งให้หมด เพราะเรากัดลุงอ้ายไม่ตาย เอาพิษไว้ก้ไม่มีประโยชน์ เจ้าจงไปตามพวกงูทั้งหลายให้มารับพิษจากเรา" เมื่องูสิงไปเที่ยวป่าวประกาศแล้ว พญางูเหลือมก็คายพิษทั้งหมดใส่ใบ ลังตัง (พืชชนิดหนึ่งที่เมื่อถูกใบแล้วจะรู้สึกทั้งเจ็บและคัน)
...........งูน้ำ(เดิมอยู่บนบกเหมือนงูทั่วไป) มาถึงก่อนแม้ตัวเล็กแต่ละโมบโลภมาก เอาพิษจนเกินตัว ทำให้ร้อนมาก เลยกระโดดลงน้ำ พิษเลยละลายไปในน้ำจนหมด ไปติดที่ปลาดุก และปลาที่มีพิษจนหมด ส่วนตนไม่เหลือพิษแม้แต่น้อย
...........ถัดมาเป็นงูจงอาง งูเห่า ฯลฯ ต่างมารับพิษตามอัตภาพของตนเอง สุดท้าย เป็นงูกะปะ นอกจากนั้น เช่นงูสายพาน งูก้านมะพร้าว งูกินหนู รวมทั้งงูสิงที่ออกไปตามเพื่อนกลับมาไม่ทัน เลยไม่มีพิษมาจนถึงปัจจุบัน
............จากนั้นเป็นต้นมา งูเหลือมตั้งปฏิญาณตนว่า "แม้ข้าจะไม่มีพิษ แต่ข้าจะรัดให้ตายและกลืนทั้งตัว ดูซิมันจะไม่ตายได้อย่างไร"
16 ธันวาคม 2550 13:17 น.
วชรกานท์
ยอดชายนาย บีลาดีน เป็นชาวอาหรับ มีอาชีพรับจ้างเลี้ยงอูฐ แถวทะเลทรายซาฮารา วันหนึ่งเขาได้ไปรับจ้างเลี้ยงอูฐของนาย มินลูแอ จำนวน 13 ตัว ทั้งสองตกลงค่าจ้างเป็นลูกอูฐที่เกิดมา โดยแบ่งกันคนละตัวทุกๆ สองตัว โดยตัวแรกให้เจ้าของส่วนตัวที่สองให้คนเลี้ยง แต่ถ้าอูฐหายไป 1 ตัว นายบีลาดีนจะต้องเลี้ยงฟรี 1 ปี โดยลูกอูฐที่เกิดมาจะต้องกลายเป็นของเจ้าของทั้งหมด
เมื่อทั้งสองตกลงกันเรียบร้อยแล้ว นายบีลาดีนได้ต้อนอูฐทั้งหมดไปเลี้ยงในทะเลทราย โดยเขาขึ้นขี่หลังอูฐตัวหนึ่ง หลังจากเดินทางมาได้สักพักหนึ่ง เขานึกถึงข้อสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าของว่า หากอูฐหายไป 1 ตัว เขาจะต้องเลี้ยงอูฐฟรี 1 ปี เขาจึงเริ่มนับอูฐเพื่อเช็คจำนวนดู 1,2,3,.......,12 เขานับได้ 12 ตัว เขาตกใจมากว่าทำไมอูฐจึงหายไป 1 ตัว คิดได้ดังนั้นจึงลงมาจากหลังอูฐ ส่ายสายตาไปทั่วบริเวณเพื่อหาอูฐอีกหนึ่งตัวที่หายไป
ไม่มี! แม้จะมองไกลออกไปจนสุดสายตา เขาจึงเริ่มนับใหม่ 1,2,3,.......,13 ครบ 13 ตัว เขาจึงคิดในใจว่า หากขี่หลังอูฐต่อไปเขาคงจะต้องเลี้ยงอูฐฟรี 1 ปีแน่ๆ ดังนั้นเขาจึงเดินต้อนอูฐไปเลี้ยงโดยไม่เคยขี่หลังอูฐเลย
หน้าส่วนตัว
2868
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวชรกานท์
