ฟันขาวเงางามยามเจ้ายิ้ม ตาพรายพริ้มอิ่มอวลชวนหลงไหล ผมดำขลับรับผิวพรรณนั้นจับใจ ไร้ฝ้าไฝเกลี้ยงเกลายามเฝ้ามอง ดำแต่กายจิตใจใสสะอาด ดูองอาจมาดแม้นอาชาผยอง วาสนาหากใครได้ครอบครอง มิมัวหมองหทัยใครได้ชม รักคนดำแล้วซิมิอยากบอก กลัวโดนหลอกให้ใจได้ขื่นขม ได้แต่พร่ำรำพันใจระทม ใจตรอมตรมจิตตราตรึงถึงคนดำ คนดำจ๋าอย่าให้ใจพี่ช้ำชอก จึงขอบอกอีกครั้งนะงามขำ อีกสาบานว่าใจภักดิ์รักคนดำ ทุกถ้อยคำย้ำว่ามาจากใจ