น้ำท่วม

วชรกานท์

มวลนทีมีมามหาศาล
พสุธาเป็นบาดาลให้ฉงน
ธรรมชาติลงโทษหรือน้ำมือคน
ชะล้างมลพิษไหลไปทุกแปลง

ป่าซับน้ำให้ซาในหน้าฝน
ป่าชลอสายชลไว้หน้าแล้ง
เขื่อนเต็มปริ่มไม่อาจรับฝนมาแรง
ปล่อยน้ำแซงน้ำฝนให้จนใจ

เหล่าชาวนามาเป็นชาวประมง
จะดำรงชีวิตอย่างไรได้
ท้องถนนใช้เรือทุกเมื่อไป
ชนชาติไทยไม่ชินถิ่นเมืองตน

บ้านเราอยู่ใกล้วารีที่ราบลุ่ม
สร้างบ้านกลุ่มขัดขวางอย่างสับสน
บรรพบุรุษไม่สร้างขวางทางสายชล
สร้างเรือนอยู่ชั้นบนใต้ถุนมี

พวกลูกหลานไม่เข้าใจถึงไทยแท้
ยากใครแก้ให้ห่างทางหลบหนี
อันตัวบ้านที่ผ่านน่านนที
ถึงเวลาวารีก็ผ่านมา

จงย้อนยุคกลับไปแต่ภายหลัง
ไม่ต้องนั่งคร่ำครวญแลหวลหา
ปรับพำนักที่พักพิงอิงโบราณ์
ไม่ต้องด่ารัฐบาลจนคร้านฟัง

แต่อย่างไรเอาใจช่วยไทยทุกข์
ขอให้สุขรีบพ้นภัยดังใจหวัง
ธารน้ำใจไปช่วยกันอีกครั้ง
ขอระวังโรคภัยอย่าใกล้ตัว