น้ำท่วม

วชรกานท์

ธรรมชาติให้ป่ามากับโลก
มนุษย์สัตว์บริโภคผลาหาร
เขียวขจีมีสีสันนั้นช้านาน
ตั้งแต่ครั้งบรรพกาลเทศาลัย

เกิดวายุกระหน่ำทำชายหาด
โกงกางเก่งกาจรับเอาไว้
ฝนกระหน่ำพรำยอดเขาลำเนาไพร
ป่าซับน้ำเอาไว้ทยอยคืน

ให้แม่น้ำลำห้วยช่วยชีวิต
ให้พื้นราบผลิตทั้งแผ่นผืน
ให้ท้องนาอยู่ยงยั้งยาวยืน
ให้ข้าวปลาฟักฟื้นชีพสืบพงศ์พันธุ์

ความโลภครอบงำกระหน่ำจิต
เข้าพิชิตผืนป่าพาจัดสรร
ที่ราบลุ่มริมชลาปลาผสมพันธุ์
ถูกมนุษย์โรมรันเป็นของตน

บุกรุกที่ทางชลธี
เคยไหลผ่านทุกปีฤดูฝน
แม้ธารแห้งขอดขาดสายชล
ฤดูฝนน้ำหลากพรากเส้นทาง

บรรพชนเคยอยู่ผู้อาศัย
ยกเคหะแห่งใดไม่กีดขวาง
ยกใต้ถุนสูงไว้ไม่ขวางทาง
สายชลไม่เอ่อขังไหลลงนที

ปัจจุบันบ้านติดพื้นธรนินทร์
ใช้ดินใช้อิฐมาถมที่
ไม่ดูเส้นทางชลธี
ปฐพีจึงมีแต่น้ำตา