30 ตุลาคม 2553 16:50 น.
วชรกานท์
ธรรมชาติให้ป่ามากับโลก
มนุษย์สัตว์บริโภคผลาหาร
เขียวขจีมีสีสันนั้นช้านาน
ตั้งแต่ครั้งบรรพกาลเทศาลัย
เกิดวายุกระหน่ำทำชายหาด
โกงกางเก่งกาจรับเอาไว้
ฝนกระหน่ำพรำยอดเขาลำเนาไพร
ป่าซับน้ำเอาไว้ทยอยคืน
ให้แม่น้ำลำห้วยช่วยชีวิต
ให้พื้นราบผลิตทั้งแผ่นผืน
ให้ท้องนาอยู่ยงยั้งยาวยืน
ให้ข้าวปลาฟักฟื้นชีพสืบพงศ์พันธุ์
ความโลภครอบงำกระหน่ำจิต
เข้าพิชิตผืนป่าพาจัดสรร
ที่ราบลุ่มริมชลาปลาผสมพันธุ์
ถูกมนุษย์โรมรันเป็นของตน
บุกรุกที่ทางชลธี
เคยไหลผ่านทุกปีฤดูฝน
แม้ธารแห้งขอดขาดสายชล
ฤดูฝนน้ำหลากพรากเส้นทาง
บรรพชนเคยอยู่ผู้อาศัย
ยกเคหะแห่งใดไม่กีดขวาง
ยกใต้ถุนสูงไว้ไม่ขวางทาง
สายชลไม่เอ่อขังไหลลงนที
ปัจจุบันบ้านติดพื้นธรนินทร์
ใช้ดินใช้อิฐมาถมที่
ไม่ดูเส้นทางชลธี
ปฐพีจึงมีแต่น้ำตา
2 กันยายน 2553 11:45 น.
วชรกานท์
แสนสุดจะอาลัย
กับเด็กชายธวัชชัย เพ็งศรี
เป็นนักเรียนนักกีฬานักดนตรี
จากโลกนี้สิ้นใจแต่วัยเยาว์
เรียนอยู่บ้านสาคูมิตรภาพฯ
ทุกผู้ทราบสุดอาลัยหทัยเหงา
ครูอาจารย์ญาติมิตรจิตโศกเศร้า
ใจปวดเร้าเศร้าสะเทือนเพื่อนร่วมเรียน
กำลังเรียนอยู่ชั้นประถมหก
ขอหยิบยกผลงานการอ่านเขียน
ได้รางวัลระดับภาคด้วยพากเพียร
วันหยุดก็มาเรียนอังกะลุง
เข้าแข่งขันได้รับชนะเลิศ
ช่วยชูเชิดวงศาให้สู่สูง
เกียรติยศโรงเรียนได้จรุง
จากปรับปรุงสู่ดีมีคนชม
ขอให้ไปดีเถอะนะ
ทุกคนจะทำบุญให้แม้ขื่นขม
เบื้องหลังความสำเร็จคนนิยม
ขอตรัยสรณคมจงคุ้มครอง
25 สิงหาคม 2553 17:20 น.
วชรกานท์
รักครั้งแรกรักไปอย่างไรนั่น
ไม่ตรงฝันแต่อยู่ไปให้เหมาะสม
ครองคู่อยู่มานานปานสิ้นลม
ต่างนิยมต่อกันด้วยนานมา
พยานรักโตวัยไม่หน่ายหนี
เพิ่มทวีเติบใหญ่ได้ศึกษา
ค่อยหน่ายแหนงแคลงใจในอุรา
เอือมระอาด้วยอยู่กันมานานปี
เจอสาวใหญ่วัยวานปานสาวรุ่น
นุ่มละมุนยิ้มร่าสง่าศรี
มีตำแหน่งมาดมั่นปันไมตรี
เอ่ยวจีบอกรักพาหนักทรวง
รักครั้งสองเกิดได้อย่างไรเล่า
วอนรักเก่าอย่ารู้ได้ให้ห่วงหวง
รักครั้งสองรักเธอล้นเอ่อทรวง
เหนือสิ่งใดทั้งปวงฉันรักเธอ
12 มิถุนายน 2553 15:04 น.
วชรกานท์
สบายสบายอยู่ที่ไหนให้มีสุข
อย่าเก็บเอาเรื่องทุกข์เรื่องเศร้าหมอง
ลื่นลื่นดำเนินไปในครรลอง
ไม่มีทองขอเพียงได้ให้มีคน
มีคนรักโบราณเล่าเท่าผืนหนัง
มีคนชังเท่าผืนเสื่อเหลือขัดสน
จะยากจะดีมีหรือจน
เกิดเป็นคนใฝ่หาธรรมาภิบาล
หนึ่ง...กฎหมายใช้เคารพใช่ไว้ขัด
พระราชบัญญัติเกินกล่าวขาน
สอง...คุณธรรมศาสนานำหน้างาน
ละคนพาลพึ่งบัณฑิตมิตรไมตรี
สาม...โปร่งใสให้แจ่มชัดขจัดข้อง
เรื่องเงินทองเวลาสง่าศรี
ตรวจสอบได้ให้ชัดทางบัญชี
สี่...ควรมีส่วนร่วมกับชุมชน
ห้า...รับผิดชอบในงานการหน้าที่
คิดถ้วนถี่เสร็จไวไม่ขัดสน
หก...คุ้มค่าเวลาค่าของตน
ต้องการคนเห็นคุณค่าธรรมาภิบาล
23 มีนาคม 2553 10:27 น.
วชรกานท์
จรจำลาจากไกลไปอีกครั้ง
ทิ้งความหลังหนึ่งปีกว่าที่หน้าเขา
ร่วมพันธสัญญาเป็นหน้าเรา
งานหนักเบาทุกภาคีมีสุขใจ
ปรับปรุงระบบงานสารสนเทศ
ทั่วนิเวศงามสง่าน่าอาศัย
ดรุณดรุณีมีวินัย
มิทันไร ผอ.ขอจากลา
ยกโรงเรียนไอซียูทุกผู้ทราบ
พัฒนาคุณภาพการศึกษา
สมศ.รอบสอง รับรองมา
ก่อนจากลาฝากคุณครูช่วยดูแล
ไปโรงเรียนสาคูมิตรภาพฯ
เพื่อนพ้องทราบเลื่อนไหลในกระแส
จึงขอฝากไตรภาคีที่ดูแล
ช่วยกันแก้ช่วยประคองท้องถิ่นเรา