3 พฤศจิกายน 2547 20:21 น.
วงเวียน
ไม่อยากหรอกที่เธอจะลืมใคร
แต่มันเป็นสิ่งที่ยากเกินทำใจสำหรับฉัน
รู้ตั้งนานแล้วว่าเธอไม่รักกัน
แต่ที่รู้มากกว่านั้นคือมันตัดใจไม่ลง
3 พฤศจิกายน 2547 20:17 น.
วงเวียน
ยังคิดถึงเขาอีกหรือใจ
ทั้งที่เขาทำให้ช้ำขนาดนั้น
ไม่รู้จักจำหรือยังไงกัน
ถึงร้องไห้ทุกวันวอนให้เขากลับมา
หยุดเสียที
เมื่อเขามีคนใหม่ที่ดีกว่า
ฟูมฟายไปก็ไร้ประโยชน์เสียเวลา
ใช่ว่าเขาจะกลับมาเพราะเห็นค่าคนอ่อนแอ
1 พฤศจิกายน 2547 22:09 น.
วงเวียน
ในเมื่อทุกอย่างมันจบไป
ก็อย่ามาห่วงใยไถ่ถามความเป็นฉัน
2 - 1 = 0 เป็นคำตอบที่ดีเธอควรเข้าใจมัน
แล้วตอนนี้เราก็ไม่มีกันไม่มีวันที่สุขใจ
ความคิดถึงสักกะผีกไม่ต้องเผื่อแผ่
ฉันไม่ได้เป็นคนอ่อนแอ ถึงแม้บางครั้งจะอ่อนไหว
มีคติ มีคำเตือน มีขีดจำกัดเรื่องหัวใจ
เมื่อมีความร้าวไหวก็ปะชุนหัวใจตัวเองด้วยน้ำตา
โอกาสใด ๆ ไม่ต้องมาเสนอยื่น
คำอ้อนวอนเก่า ๆ เก็บคืนไปเสียจะดีกว่า
ฉันเข้มแข็งพอ.... ใช้ชีวิตบนลำแข้งของตัวเองน่ะมีปัญญา
ไม่จำเป็นต้องพึ่งแขนขาของคนไม่รักดี
กลับไปเถอะฉันขอให้เธอเข้าใจ
ไม่ต้องคิดหรอกนะว่าฉันมีใครที่ไล่เธอแบบนี้
เรื่องของเรายังไม่ลืมหรอกความรักที่เคยเกิดขึ้นก็ยังมี
แต่ตอนนี้กำลังใจฉันยังมี.....และก็ไม่ต้องการของเก่าเหลือเดนของใครที่หลงมา
ความรักที่ตื่เต้นเร้าใจ กับ
คนที่จะต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต
คุณจะเลือกใคร