19 เมษายน 2548 21:47 น.
วงเวียน
คนอย่างฉันจะมีสิทธิ์ห้ามอะไร
ในเมื่อคนอย่างเธอต้องการเดินออกไปจากชีวิตฉัน
สองมือ จะไปฉุดล้านใจที่ต้องการจะไปได้อย่างไรกัน
เมื่อล้านใจนั้น พาสองเท้าของเธอก้าวเดินไป
คนอย่างฉันจะมีความสำคัญอะไรกับเธอ
ในเมื่อความรักของเราเป็นความพลั้งเผลอใช่เรื่องจริงที่ไหน
ก็มีเพียงอย่างเดียวละมั้งที่เธอตั้งใจ
คือต้องการอยากจะไป โดยไม่อยากใยดี
ความรักของฉันจะมีค่าอะไร
ในเมื่อเธอเห็นเป็นของตาย แค่นี้
ก็เพียงขยะใจที่เธอจะทิ้งขว้างอย่างไรก็ได้เพราะค่าไม่มี
เป็นสิ่งที่ฉันเสนอยื่นมันเองนี่ เธอไม่ได้ร่ำร้องขอมัน
เออคนอย่างฉัน ไม่มีอะไรดี
แต่อยากบอกให้รู้กันตรงนี้ สำหรับตัวฉัน
มีศักดิ์ศรี อยู่ตรงที่รักจริงไม่เคยลวงหลอกเธอแม้สักวัน
แต่กับเธอนั้น....บรรยายไม่ถูกว่าที่นอกใจกันน่ะ เลวยังไง
ไม่มีคำ...บรรยาย..
18 เมษายน 2548 22:30 น.
วงเวียน
ทางใคร...ทางมันแล้วกันวันนี้
ในเมื่อเธอไม่ใช่คนดีของฉัน
ร้อยแปดคำอ้าง ล้านความผูกพัน ไม่ต้องเอามาพูดกัน
เอาความจริงใจ เพียว ๆ แค่นั้น ให้กันได้ไหม?คนไม่รักดี
อยากจมีใครไม่เคยว่า
แต่..อย่ามาเสนอหน้า..ให้มันเคืองตาไปมากกว่านี้
จะไปไหน จะทำอะไร เชิญเลยคนดี
อยากจะทำอะไรเอ้า...เต็มที่ ทำไป
ฉัน...เจ็บมานานมาก.......ขอย้ำ
แต่เธอก็ยังกระทำ อะไรต่ำ ๆ ทราม ๆ ตามสันดานอยู่ได้
ไม้อ่อน ไม้แข็งก็ไม่เห็นจะ ทำให้เธอสำนึก..อะไร
วันนี้อยากจะไป อยากจะมีใคร เราก็ขาดกัน
3 คน 2 ทาง OK ไหม?
ได้โปรดอยาทำให้ฉันรำคาญใจไปมากกว่านี้
จะไปทางซ้าย หรือขวา ก็เลือกเอาซะที
ฉันจะได้เลือกทางแยกที่เธอไม่เดินไป
ทางแยก...ของ...หัวใจอันนี้มาดโหด
18 เมษายน 2548 22:14 น.
วงเวียน
อย่าให้มัน...เลวร้ายไปมากกว่านี้เลยที่รัก
ความทรมานที่ฉันได้รับมันหนักเกินรับไหว
เราเดิน...บนหนทางที่แสนยาวไกล
เจอทางแยกมามากมาย...แต่ไม่เคยสักครั้งที่เราจะปล่อยมือกัน
อย่าให้มัน....เนินนานไปมากกว่านี้เลยนะ
ถึงตอนนี้เราควรจบมันซะเรื่องเธอ กับฉัน
ในเมื่อหนทางข้างหน้ายังแสนไกลที่เราต้องฝ่าฟัน
ในเมื่อสักวัน เราต้องแยกทางกันอยู่ดี
อย่าให้ฉัน....เจ็บไปมากกว่านี้เลยที่รัก
ทางแยกที่เราผ่านมายังไม่หนักเท่าครั้งนี้
ปล่อยมือฉันเถอะนะ เราแยกกันเดินคนละทางทิ้งวันที่เราเคยมี
ให้เราเป็นเส้นขนานกัน อาจจะดีกว่าเดินร่วมทางกันไป
อย่าให้มือที่จับกันไว้เป็นสิ่งผูกมัดกัน
ในเมื่อเธอไม่ได้ผูกพันแค่ฉัน...ใช่ไหม?
3 คน 2 ทาง ต่างคนต่างไป
อย่าให้มันเนินนาน กว่านี้ได้ไหม เพราะฉันเจ็บหัวใจเหลือเกิน
ทางแยก...ของ...หัวใจ
11 เมษายน 2548 20:28 น.
วงเวียน
เรื่องราวความรักของเราที่ผ่านมา
ฉันได้เรียนรู้ว่ามันมีค่ามากมายแค่ไหน
ทั้งความรัก ความห่างหาอาทรที่มีให้ไป
ไม่เคยลดน้อยลงไม่ว่าวันไหน ไม่เคยเลยคนดี
ความสุขที่เคยได้รับ
ยังเกาะจับหัวใจของฉันคนนี้
คำรักที่เธอเคยให้หรือความห่วงหาที่เคยมี
ก็ยังคงตราตรึงอยู่ที่หัวใจดวงนี้ ทุกนาทีคิดถึงกัน
อยากบอกนะว่าคิดถึง
คืนวันเก่า ๆ ซึ้ง ๆ ที่เคยมีเธอและฉัน
อยากกลับไปในวันเวลาเดิม ๆ ที่เราเคยมีกัน
ไม่เหมือนวันนี้ที่มีแค่ฉัน...เหงาและเดียวดาย
ยังคงมีเพื่อนเป็นน้ำตา
และหัวใจยังอ่อนล้า...ไร้ความหมาย
ความทุกข์ที่เกิดจากความคิดถึงไม่เคยคลาย
ความทรงจำมากมายไม่เคยเลือนหายไปตามกาลเวลา
ยังไม่เคยลืม
สิ่งที่เคยปลาบปลื้ม และคนที่รักหนักหนา
ความรักของเรายังคงอยู่ในความทรงจำเนินนานผ่านมา
ความรักของฉันยังทรงคุณค่า และจะอยู่จนกว่า...หมดลมหายใจ...
ความรัก...กับ...ฉัน...และ...เธอ
8 เมษายน 2548 22:45 น.
วงเวียน
ถึงแม้เราจะไม่เคยรักกัน
แต่ความผูกพันก็ผูกมัดเราไว้
ถึงแม้เราไม่เคยใช้หัวใจ
แต่เราก็ยังใช้ความห่วงใยให้กัน
ถึงแม้เราไม่เคยเข้าใจ
แต่วันไหนที่ไม่มีใครเธอยังมีฉัน
ถึงแม้เราจะทะเลาะกันทุกวัน
แต่วันไหนที่ที่ไม่มีใครนั้นฉันยังมีเธอ
ถึงแม้เราไม่เคยรักกัน
แต่รู้ไหมความผูกพันของเรามันมีค่าเสมอ
เราไม่รักกัน เรื่องนั้นเรื่องเล็กนะเออ
แต่ถ้าเมื่อใดขาดเธอ นั่นเหละเธอฉันขาดใจ
ขาดเธอ....ขาดใจ