24 พฤษภาคม 2547 20:37 น.
วงเวียน
เ พี ย ง ชั่ ว ข้ า ม คื น
ห ลั บ ฝั น แ ล้ ว ตื่ น น อ น ผ ว า
น้ำ ใ ส ๆ ริ น ไ ห ล จ า ก ส อ ง ต า
ไ ม่ รู้ เ ห มื อ น กั น ว่ า ทำ ไ ม
...............................
ก ลั บ สู่ ส ภ า พ เ ดิ ม
กั บ ก า ร เ ริ่ ม ชิ น ใ ส เ สี ย ง ร้ อ ง ไ ห้
ส ะ อึ ก ส ะ อื้ น เ จี ย น จ ะ ข า ด ใ จ
ไ ม่ รู้ ว่ า ทำ ไ ม เ ห มื อ น กั น
..............................
กั บ ก า ร สู ญ เ สี ย ค รั้ ง ยิ่ ง ใ ห ญ่
เ ธ อ ค น ดี จ า ก ไ ป ท อ ด ทิ้ ง ฝั น
เ ห ลื อ เ พี ย ง ร อ ย อ ดี ต ใ ห้ นั่ ง รำ พั น
กั บ คำ ถ า ม สั้ น ๆ ว่า # ฉั น ไ ม่ ดี ห รื อ ไ ง #
24 พฤษภาคม 2547 19:51 น.
วงเวียน
ที่เงียบที่ทนได้จนป่านนี้
เพราะไม่อยากฝืนใจคนดีมากนัก
อย่างมากก็คำว่าเพื่อนที่รู้จัก
ฉันไม่สมควรรักเธอเลย
ที่เงียบไม่ยิ้ม
เพราะไม่รู้จะทำอะไรนอกจากเฉย ๆ
เปล่านะไม่ได้อยากจะละเลย
แต่สิ่งที่เคย ๆ มันกลับจะหายไป
ทนแล้วทน
แต่จนแล้วจนรอดก็ทนไม่ได้
คำว่าเพื่อนของเธอมันเสียดแทงหัวใจ
ขอได้ไหมถ้ารักกันไม่ได้ก็เกลียดกันไป
อ ย่ า ใ ห้ ฉ ัน เ ป็ น เ พื่ อ น เ ล ย เ ธ อ
20 พฤษภาคม 2547 20:29 น.
วงเวียน
หลอกตัวเองว่าลืมได้
กลบความหวั่นไหวด้วยสีหน้า
พยายามยิ้มกับใคร ๆ ที่ผ่านเข้ามา
แต่ไม่อาจลบรอยหม่นพร่าที่ยัง ค้างคาในใจ
พยายามชดเชยความว่างเปล่า
ด้วยการแต่งเติมเรื่องราวให้สดใส
พยายามลืมเธอด้วยการรับข้อแสนอจากใคร ๆ
แต่ไม่เคยมีใคร แทนที่เธอได้สักคน
18 พฤษภาคม 2547 21:29 น.
วงเวียน
สุดท้ายก็มีแค่ฉัน
ที่คิดว่าเราผูกพันที่คิดว่าเธอมีใจให้
ทุ่มทุกอย่างความรักความห่วงหามีให้ไป
แต่สิ่งที่เธอตอบแทนให้ได้คือหยดน้ำตา
..................................
..............................
ฉันก็เพียงเศษหิน
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องให้เธอมาเห็นค่า
ได้แต่กอดนัวเองปลอบตัวเองด้วยคราบน้ำตา
เพราะใจถลำลึกยิ่งกว่าเกินถอนคืน
...........
.............
ก็อยากให้เธอเข้าใจบ้าง
กับฐานะตรงนี้ที่ต้องอยู่อย่างทนฝืน
เมื่อความรู้สึกที่ให้ฉันไม่จีรังยั่งยืน
ทิ้งความช้ำให้ฉันสะอื้นกลืนน้ำตา
...............
...................
เธอมีเขา
มีความสำคัญกว่าคำว่าเราที่แทนค่า
ไม่มีแม้สักวันจะตอบแทนความห่วงหากลับมา
ให้ได้แต่ความทรมา ตอกย้ำหัวใจ
...............
.......................
ไม่อยากพบหน้าก็บอกเลย
หรือไม่เคยคิดถึงก็บอกได้
ไอ้ที่เคยพูดไอ้ที่เคยคิด สารภาพมาเลยว่าเผลอไป
ไม่เคยให้ความจริงใจ ไม่เคยใยดี
......................
....................
จะยอมรับสภาพ
กับทางที่เลือกเองตรงนี้
จบได้แล้วเรื่องของเราโดยดี
อย่าได้มีอะไรค้างคา
................
.......................
แล้วอย่ามาให้เห็น
ฉันจะเป็นจะตาย อย่างไรก็ไม่ต้องมาห่วงหา
อยู่กับฉันรู้ดีว่า เธอคิดว่ามันเสียเวลา
เพราะมันมีค่าให้คนของเธอเท่านั้นฉันรู้ดี
.......................
................
ยาว ย้าว ยาว ไม่รู้จะยาวไปถึงไหน แถมอ่านไม่รู้เรื่องอีกต่างหาก
18 พฤษภาคม 2547 21:04 น.
วงเวียน
ขอโทษ
รู้อยู่เต็มใจว่าเธอยังโกรธฉัน
ฉันอาจมีข้อแก้ตัวมากมายเป็นร้อยพัน
แต่ฉันเลือกคำสั้น ๆ ให้เธอฟัง
เริ่มใหม่ได้ไหม
คนผิดกำลังขอโอกาศ แลความหวัง
ไม่มีเธอแล้วทุกคืนวันที่ผ่านไปเหงาจัง
ทุกครั้งที่คิดถึงความหลัง ใจมันฟ้องดัง ๆ ยังรักเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวงเวียน
หน้าส่วนตัว
775
