10 ตุลาคม 2547 11:31 น.
วงเวียน
ยิ้มกันวันละนิดนะทุกคน
ทิ้งความสับสนวุ่นวนไว้ข้างหลัง
เครียดนักก็ตะโกนออกมาดัง ๆ
วันอาทิตย์ได้พักผ่อนซะบ้าง สบายใจ
..............^_________^.................
พรุ่งนี้ต้องลุยงานต่อ
อย่ามัวรอให้ สุขภาพจิตไม่แจ่มใส่
ยิ้มนิดนึงนะ เอ้าบริการปากซ้ายทีขวาทีฉีกยิ้มให้ชื่นใจ
ใครไม่ยิ้ม ไม่สุขใจ ขอให้แก่ไว ๆ ( โอม.....เพี้ยง )
..................................
10 ตุลาคม 2547 00:42 น.
วงเวียน
ฟ้า.............จ๊าฟ้า ถามอะไรนิด
เคยคิดบ้างไหมจะส่งคนดี ๆ มาให้ฉัน
โหย......ที่ส่งมานะขี้งอนก็ปานนั้น
แถมไม่ค่อยยิ้ม หัวเราะกับฉันเท่าไร
เจ้าน้ำตาอีกต่างหาก
เอาใจก็ยากโอ้ย! ไม่รู้จะเริ่มง้อตรงไหน
โกรธก็ง่ายไม่รู้.......ผู้ชายอะไร
แต่ก็ช่าง ได้แค่นี้ก็ไม่เป็นไร ขอให้เธอรักฉันเป็นพอ
เอาเป็นว่าพอใจละ แค่เธอรักกัน
9 ตุลาคม 2547 20:05 น.
วงเวียน
จะไปก็ไปเยื่อใยไม่ต้องเหลือ
ในเมื่อความรักของเธอหมดค่า
ถ้าจะทิ้งก็ทิ้งไม่จำเป็นต้องสนน้ำตา
จะลาก็ไม่เคยว่าเลยสักที
ไม่ต้องกังวน
ว่าคนอกหักคนนี้
จะเสียใจ ยังไงก็รู้ตัวดี
มาได้ไกลเท่านี้ก็ดีใจ
คำสัญญาต่าง ๆ ไม่ต้องแคร์
ฉันก็แค่อ้างว้าง และมีน้ำตาใส
ไม่ต้องห่วงไม่ต้องมีน้ำใจ
เพราะถึงจะจากไปก็ไม่มีใครเหงาตายเพราะเธอ
9 ตุลาคม 2547 18:00 น.
วงเวียน
ขอร้องได้ไหม? ....หัวใจ.... แล้วช่วยทำตามที
ช่วยลืมวันเวลาดี ๆ กับเขา *** จะได้ไหม***
ทั้งเสียงหัวเราะ...รอยยิ้ม ^-^ หรือคำพูดใด ๆ
ล้างมันออกไปจากหัวใจ จากสมองเสียที
+++ @@@@@@@@@@@+++
ขอร้องได้ไหม? ...เธอ... ช่วยทำตามฉัน
นับจากนี้ อย่ามาพบเจอกัน ฉันอยากหนี
แม้จะบังเอิญอย่างไร...อย่าถามถึงเยื่อใยที่เคยมี
หรือแม้จะกลับมา...รื้อฟื้น...สิ่งดี ๆ ให้เหมือนเดิม
+++@@@@@@@@@@@+++
เธอรู้ใช่ไหม? และฉันเองก็รู้
ว่าความรักที่ เคย มีอยู่ไม่อาจเพิ่ม
ความห่างและช่องว่างระหว่างใจ...ไกลกว่าเดิม
และคำว่า...รัก...ของเราไม่อาจเติมเต็มได้แต่อย่างใด
+++@@@@@@@@@@@+++
ฉันก็เสียใจนะ...ที่เรื่องเราจบแบบนี้
แต่ตอนจบก็ต้องจากกันอยู่ดี...ช้าหรือเร็วแค่ไหน
ถึงวันนี้ก็รอคอยเวลาให้ผ่านมาและผ่านไป
เผื่อมันจะพัดความทรงจำที่อยู่ในใจให้...ลางเลือน...
8 ตุลาคม 2547 11:51 น.
วงเวียน
ยามนี้ไม่มีใคร ที่เข้าใจและรักจริง
ฉันถูกเขาทอดทิ้ง ทุกข์นั้นยิ่งกว่าสิ่งใด
ยามนี้ไม่มีแล้ว กระซิบแผ่วจากดวงใจ
แด่รักที่จากไกล ขออย่าได้กลับคืนมา