16 มกราคม 2554 10:58 น.
วงศ์ตะวัน
สองมือ ดั่งแม่พ่อก่อกำเนิด
สุดประเสริฐเลิศค่ามหาศาล
ทั้งสอนสั่งจริยาวิชาการ
พร้อมสืบสานคุณธรรมน้อมนำใจ
สร้างสรรค์ งานเกินค่าคณานับ
ช่วยเปลี่ยนปรับเรื่องแย่เร่งแก้ไข
เติมปัญญาแห่งชีวิตด้วยจิตใจ
หวังเพียงให้ศิษย์รักจักเจริญ
ปั้น แต่งดินก้อนน้อยค่อยเสริมสร้าง
เป็นแม่พิมพ์ตัวอย่างคนสรรเสริญ
เปรียบแสงเทียนส่องสว่างสู่ทางเดิน
ควรอัญเชิญเชิดชูปูชนีย์
ดิน ไร้ค่าก้อนหนึ่งซึ่งมองข้าม
ไม่อาจปลูกดอกไม้งามตามวิถี
ทั้งเลอะเทอะเปรอะเปื้อนหลายเดือนปี
แต่ครูกลับหาวิธีสร้างค่าดิน
ให้ ทำงานอ่านเขียนเรียนหนังสือ
ด้วยสองมือของครูจนรู้สิ้น
ฝึกอบรมวิทยาเป็นอาจินต์
วันหนึ่งคงสมถวิลดังหวังครู
เป็นดาว สวยใสกระจ่างกลางผืนฟ้า
เปล่งแสงจ้าฉายเฉิดสุดเลิศหรู
จากดินน้อยด้อยค่า...เพราะว่าครู
โอบอุ้มชูขัดเกลา...ให้เจ้าดี
16 มกราคม 2554 10:15 น.
วงศ์ตะวัน
เทิดไท้พระทรงสุริยะศักดิ์
มนภักดิ์ไผทผอง
อ้าองค์สยามรฐประคอง
สละสุขประโยชน์มี
เรืองริน ณ ถิ่นวรสวรรค์
สุขสันต์เกษมศรี
ยินยลกระแสวจนมี
ดุจครู ธ ทรงธรรม์
ปกเกศประเทศมละเมลือง
ก็กระเดื่องมิผวนผัน
ปวงข้าประชาชนอนันต์
ก็มิทุกข์เทวษทรวง
คำสอนพระราช ธ กษัตริย์
พลรัฐบ่ละล่วง
น้อมนำประจำกมลดวง
ชนะโศกวิโยคไกล
ครูแห่งประชาพลสยาม
ศุภนามพิสุทธิ์ใส
เกริกก้องพระเกียรติขจรไกล
ประทับอยู่มิรู้วาร
ขอทรงประสบสุขสมัย
พระหทัยเกษมศานต์
นบแด่พระองค์พระนฤบาล
ธ สราญนิรันดร