4 ตุลาคม 2552 11:42 น.
วงศ์ตะวัน
ขอโทษนะ...ที่จำเป็นต้องบอกออกไป
ว่าหัวใจยังไม่คิดจะเริ่มต้น
ไม่อยากผูกมัดตัวเองไว้...กับใครหนึ่งคน
ตอนนี้เลยยังไม่สน...ว่าจะมีคนเข้ามา
ขอบคุณนะคะ...สำหรับความหวังดี
และกรุณาหยิบยื่นเอาไมตรี...มามอบให้
...ยินดีน้อมรับด้วยความเต็มใจ
แต่โปรดอย่าสงสัย...ว่าทำไม...
........ไม่ได้กลับคืน........
ตอนนี้ยังอยากให้หัวใจได้หยุดพัก
โดยเฉพาะเรื่องความรัก...ที่เคยต้องขมขื่น
ไม่อยากให้ความเจ็บช้ำกล้ำกลืน
กลับเข้ามาเป็นฝันร้ายยามตื่น...
....เหมือนที่ผ่านมา........
3 ตุลาคม 2552 13:54 น.
วงศ์ตะวัน
...เป็นแค่คนธรรมดา - ธรรมดา
ที่ไม่จำเป็นต้องมีค่า สำหรับใครคนไหน
แค่ตัวเราเองรู้อยู่แก่ใจ
ว่าทุกสิ่งที่ทำไป...ไม่มีใครบังคับเรา
...ไม่ใช่คนดีอะไรนักหนา
ก็มีบ้างบางเวลา...ที่เสียน้ำตาให้ความเศร้า
หรือจมอยู่กับชีวิต...กับอดีตเก่า - เก่า
ไม่แปลกใช่ไหมคนเรา...
...ที่บางมุมจะแอบเหงา...ไม่รู้ทิศทาง
...บางครั้งก็เป็นคนเฮฮาสนุกสนาน
หรืออาจต้องการ...คนมาอยู่เคียงข้าง
ลบร่องรอยความเหงา...ให้เบาบาง
ที่แทรกตัวอยู่ระหว่าง...วันและคืน
...ผู้หญิงธรรมดา - ธรรมดา คนนี้
มีด้านร้าย - ดี....เหมือนกับคนอื่น - อื่น
และคงไม่มีใครสามารถเข้ามา...เปลี่ยนจุดยืน
เพราะไม่ว่าจะหลับ หรือ ตื่น
ฉันก็ยังยืน...อยู่ด้วยตัวของฉันเอง