17 มกราคม 2550 22:20 น.
วงศ์ตะวัน
ขอเวลาให้ฉันหน่อย...
เพื่อค่อย-ค่อยลบเธอจากความฝัน
ไม่รู้ต้องใช้เวลา...กี่คืนวัน
กว่าจะลืมเธอนั้น...จากหัวใจ
รักมาก...ย่อมเจ็บมาก
จะให้เดินจากเฉย-เฉยคงไม่ได้
อย่าเพิ่งเร่งให้ฉันนั้นจากไป
ขอเวลาได้ไหม...ให้ฉันทำใจ
.............แป๊บเดียว............
17 มกราคม 2550 22:17 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรเลย
แค่ประโยคเดียวว่าไม่เคยรักฉัน
เหตุผลมากมายสารพัน
จะยกมาทำไมกัน...เมื่อไม่มีใจ
เธอคงแค่รู้สึกสงสาร
แต่ฉันสิ ต้องทรมานหม่นไหม้
หาเหตุผลหลอกตัวเองอยู่เรื่อยไป
ว่ายังรักเธออยู่เพื่ออะไร...ไม่เข้าใจเหมือนกัน
จบกันวันนี้ดีกว่า...นะ...
ขออยู่อย่างอิสระ จะได้เลิกฝัน
แม้ต้องใช้เวลามากมาย...หลายคืนวัน
ก็ดีกว่าให้เธอหลอกลวงกัน...อีกต่อไป
17 มกราคม 2550 22:05 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ
กล้าทำกับคนที่รักเธอได้ขนาดนั้น
บอกตัดขาดเยื่อใยสัมพันธ์
แล้วก่อนหน้านั้น...เห็นฉันเป็นอะไร
เป็นแค่ผู้หญิงข้างถนน
ที่เข้ามาเวียนวนจนหวั่นไหว
หรือเป็นแค่คนคอยปลอบใจ
ผลตอบแทนที่เธอให้ได้...แค่ขอบคุณ
16 มกราคม 2550 17:05 น.
วงศ์ตะวัน
บุญคุณ ครูใคร่แจ้ง เจรจา
ครู เปี่ยมรักเมตตา พรั่งพร้อม
มาก มายยิ่งสรรหา คำกล่าว ใดใด
ล้น ท่วมใจศิษย์น้อม แน่นไว้ในกมล
ครู สอนคนเร่งร้น ขวนขวาย
เป็น สิ่งติดตามกาย ก่อเกื้อ
ผู้ เขียนอ่านออกหมาย ผลมุ่ง เกิดนา
สร้าง ชื่อเสริมชาติเชื้อ เลื่องล้ำคำชม
ครู อบรมบ่มสร้าง ความดี
เป็น ดั่งแสงสุรีย์ สว่างหล้า
ผู้ ฉายส่องปฐพี งามเด่น ดีเฮย
สอน สั่งศิษย์หาญกล้า แกร่งก้าวกตัญญู
ครู มีคุณยิ่งล้น รำพัน
เป็น แม่พิมพ์คุณธรรม์ ที่แท้
ผู้ ควรแก่การสรร- เสริญแซ่ ซ้องนา
ให้ แด่ศิษย์หมดแล้ ทุ่มทั้งกายใจ
ขอ ให้โคลงสี่นี้ เป็นพยาน
เทิด แด่ครูทุกสถาน ทั่วหน้า
เกียรติคุณ แผ่ไพศาล สุขก่อ เกิดแฮ
ครู คู่เคียงผืนหล้า ชั่วฟ้าดินสลาย
16 มกราคม 2550 16:56 น.
วงศ์ตะวัน
สวมวิญญาณความเป็นครูอยู่ในจิต
หลากความคิดเสริมแนวทางอย่างสร้างสรรค์
ปฏิรูปการศึกษาสารพัน
ก้าวสู่ฝันล้ำหน้าวิชาการ
เน้นเด็กให้เก่งดีมีความสุข
เรียนสนุกได้ฝึกฝนจนแตกฉาน
กิจกรรมเป็นแบบอย่างสร้างผลงาน
บูรณาการปฏิบัติให้ชัดจริง
ภูมิปัญญาชาวบ้านโครงการเริ่ม
ช่วยแต่งเติมพัฒนาค่าสูงยิ่ง
แหล่งเรียนรู้สถานที่มีอ้างอิง
ไม่ละทิ้งงานวิจัยในชั้นเรียน
ยึดเด็กเป็นศูนย์กลางอย่างฉลาด
สร้างนักปราชญ์ด้วยหลักสูตรพูดอ่านเขียน
คิดวิเคราะห์แนวทางอย่างแนบเนียน
วิกฤตเปลี่ยนเป็นโอกาสชาติเจริญ
เพระเด็กคือหัวใจในการสอน
พึงสังวรหน้าที่ไว้ไม่ขัดเขิน
สอนแบบใหม่เรียนแบบใหม่ใจเพลิดเพลิน
บนทางเดินการศึกษาค่านิยม
เป็นครูไทยไม่ยุ่งยากหากขยัน
ปฏิรูปนั้นประยุกต์ใช้ให้เหมาะสม
เกิดผลงานสร้างศักดิ์ศรีดีอุดม
ควรชื่นชมบูชาว่าเป็นครู