31 มกราคม 2550 17:56 น.
วงศ์ตะวัน
ขอบคุณที่เธอรักฉัน
ขอให้เป็นอย่างนี้ทุกวัน...ได้ไหม
ความรักจะช่วยยืดอายุหัวใจ
และต่อชีวิตฉันไป...อีกหนึ่งวัน
ขอบคุณที่เธอห่วงหา
ขอให้เป็นอย่างนี้ทุกเวลา...ทั้งตื่นฝัน
ความห่วงใยจะทำให้หัวใจผูกพัน
และช่วยให้ชีวิตฉัน...มีลมหายใจ
ขอบคุณ...กับความรัก
แม้จะไม่แน่ใจนักว่าจะอยู่ถึงวันไหน
อย่างน้อย...ก็เป็นทั้งหมดของหัวใจ
และสิ่งที่ฉันตอบแทนได้.....................
.....คือการรักเธอหมดหัวใจ......เช่นกัน
31 มกราคม 2550 17:36 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่รู้ว่า...มีเจ้าของหรือเปล่า
ที่คบไปเพราะความเหงา...ก็เท่านั้น
ถ้ามีคนมาทวงคืน .................สักวัน
ยอมรับว่ายังไม่ทัน...ได้เตรียมใจ
รอไว้ให้ถึงเวลานั้น
เชื่อว่าความผูกพัน...คงไม่สั่นไหว
อย่างมากก็แค่...รู้สึกเจ็บปวดใจ
แต่ยอมที่จะปล่อยไป................
.................ถ้าเธอไม่ไช่ของ ของเรา
27 มกราคม 2550 20:08 น.
วงศ์ตะวัน
จะเป็นกำลังใจ...วันไหนที่เธอท้อ
และเห็นว่าการรอ...ทำให้อ่อนล้า
ระหว่างที่ใครคนนั้นยังไม่กลับมา
และไม่เคยรู้เลยว่า...การรอคอยจะสิ้นสุดเมื่อใด
เพราะไม่อยากเห็นใครต้องเหว่ว้า
และคงจะดีกว่า...หากฉันมีหนทางจะช่วยได้
ไม่สำคัญว่าหัวใจเธอ...จะมีใคร
ขอแค่ให้ฉันได้เป็นหนึ่งกำลังใจ...เท่านั้นก็พอ
27 มกราคม 2550 20:04 น.
วงศ์ตะวัน
คำสัญญาที่เคยให้ไว้กับฉัน
บอกจะรักษาความผูกพันแล้วกลับมาหา
อย่ากลัวเธอจะเปลี่ยนไป...เมื่อไกลตา
รับรองด้วยเกียรติลูกผู้ชายเลยว่า
..........................จะไม่เปลี่ยนไป
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์
ความมั่นคงของคำพูด...ว่าทำได้หรือไม่
หากเวลาจะพาให้ฉัน...ค้นพบความจริงใจ
แม้จะนานแสนนานแค่ไหน
ฉันก็มั่นใจ...........................ว่า-คุ้มค่า-พอ
27 มกราคม 2550 08:52 น.
วงศ์ตะวัน
ในคำว่า เรา
ทำไมมีความเหงามากางกั้น
จากที่เคยมีแต่ความผูกพัน
รักและห่วงใยกัน...กลับเปลี่ยนแปลง
ในคำว่า เรา
รู้สึกเหมือนมีเงาคนอื่นมาแอบแฝง
ท่าทีของเธอที่แสดง
ก็ดูเหมือนแกล้ง-แกล้ง...ไม่ค่อยจริงใจ
ในคำว่า เรา
ยังคงเหมือนวันเก่า...ที่ผ่านมาไหม
หรือรักที่เคยมี วันนี้...มันเปลี่ยนไป
ช่วยบอกให้ฉันเข้าใจ...สักที
ในคำว่า เรา
หากจะไม่เหมือนเก่า...ในวันนี้
ก็ไม่เป็นไรหรอก.............คนดี
ฉันจะยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่มี...
...................................และเดินจากไป
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
2280
