21 ธันวาคม 2549 17:18 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่อยากคิดอะไรไปเอง
เพราะฉันไม่ใช่คนเก่ง...ขนาดนั้น
แค่เธอมาพูดคุยทักทายกัน
ไม่อาจแปลความสัมพันธ์...ได้ชัดเจน
เธอคิดอะไรหรือเปล่า
ไม่กล้าเดากับการกระทำที่เห็น
ไม่แน่ใจ...ในสิ่งที่เธอเป็น
อยากให้ช่วยย้ำ ช่วยเน้น ให้มั่นใจ
ฉันจะได้วางตัวอย่างถูกต้อง
เวลาที่ถูกมอง ถูกจ้อง จะได้ไม่หวั่นไหว
กับความสัมพันธ์ของเราที่เป็นไป
แท้จริงมันหมายความว่าอย่างไร...ช่วยบอกที
18 ธันวาคม 2549 16:42 น.
วงศ์ตะวัน
...อยู่ที่นั่น เธอจะเหงาไหม
งั้นฝากลมช่วยพัดพาใจฉันไปหา
ดาวทุกดวงที่ส่องแสงบนฟากฟ้า
นั่นแหละ คือ ความห่วงใยจากดวงตา
...ที่ส่งไปหาคนไกล
เธออาจจะเหงา หรือ อาจจะเหว่ว้า
แต่รู้ไว้เถอะว่า...ฉันจะยังไม่ไปไหน
ขอโอบกอดเธอเต็ม-เต็ม ทุกอณูหัวใจ
พร้อมคำ-คำเดิมที่เคยกระซิบบอกไป
ว่าถึงยังไง...ก้อรัก...รักเธอ
18 ธันวาคม 2549 16:27 น.
วงศ์ตะวัน
ขอโทษ...ที่ทำให้เธอเข้าใจผิด
...แอบคิดอะไรเกินเลยกับฉัน
ต้องย้ำบ่อย-ว่าเราน่ะ...เพื่อนกัน
อย่าได้หวังมากกว่านั้น...
...เพราะฉันไม่ได้เตรียมใจ
ขอโทษ...ที่ต้องถอยมาห่าง-ห่าง
อยู่ไกลกันบ้างจะได้ไม่หวั่นไหว
เพราะบางที...การใกล้ชิดกันเกินไป
อาจทำให้ความรู้สึกของใจ...ไม่เข้มแข็งพอ
ขอโทษ...ที่ฉันยังไม่พร้อม
คบเพียงเพื่อนเธอจะยอม...ได้ไหมหนอ
"เจ็บแล้วจำ" เพราะคำนี้...ฉันจึงรีรอ
ไม่ใช่เหตุผลเพราะเธอไม่ดีพอ....
...แต่เพราะฉันไม่พร้อมจะเปิดใจ
3 ธันวาคม 2549 15:28 น.
วงศ์ตะวัน
วันเหงา - เหงา
ไม่มีเรา ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน
ไม่มีสายใย เกี่ยวใจ ผูกพัน
ไม่มีแม้คืนวัน ..ระว่างฉันกับเธอ
เพราะมันเป็นวันที่ว่างเปล่า
ไม่มีเงา ไม่มีเราเหมือนที่เป็นมาเสมอ
ฝันลม -ลม ที่เคย แอบพร่ำเพ้อ
ก็กลายเป็นเพียงฝันเก้อ...ไม่มีวันเป็นจริง
วันนี้ฉันจึงอยู่อย่างว่างเปล่า
มีเพียงความเหงาและภาพเงาของทุกสิ่ง
ความคิดถึงห่วงใย...หาประโยชน์ไม่ได้จริง -จริง
แล้วจะวิ่ง...ไขว่คว้า...หาอะไร
วันเหงา - เหงา
จะมีเพียงความเศร้า ความโศก ความหวั่นไหว
ผู้หญิงหนึ่งคน กับความหมองหม่น...ของหัวใจ
และไม่ว่าจะทำอย่างไร...ก็คงเหงาต่อไป...อยู่ดี
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
990
