4 กุมภาพันธ์ 2550 09:31 น.

รักเธอเสมอ


ยังคงรักเธอเหมือนเมื่อวาน
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
ยังคงมีเธอเป็นลมหายใจ
และทุกวันที่ผ่านไป...ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ

อย่ากลัวว่าฉันจะลาร้าง
แม้ระยะทางจะกั้นให้เราห่าง...อยู่เสมอ
ยังยืนยันความรู้สึกเดิม...ว่ารักเธอ
เชื่อใจกันหน่อยนะเออ...ขอรับประกัน

เมื่อวานเคยรักเธออย่างไร
วันนี้ก็ยังคงรักเธอเสมอไป...อย่างนั้น
แม้เราจะห่างกันบ้าง...ในบางวัน
แต่....สิ่งเดียวที่เธอจะได้รับจากฉัน
.....คือการรักกัน.....ตลอดไป

1184

love

comment

4 กุมภาพันธ์ 2550 09:29 น.

รักตัวเอง

วงศ์ตะวัน


ถามว่าฉันยังรักเธออยู่ไหม
หาคำตอบไม่ได้...กำลังสับสน
สิ่งที่เธอทำร้ายใจคนหนึ่งคน
มันเจ็บปวดซะจน...ไม่อยากให้อภัย

ใช่...คนเราย่อมต้องเคยพลั้งพลาด
และสิ่งใดก็ไม่อาจรั้งเธอเอาไว้ได้
แม้ความรักของฉัน...ที่เชื่อว่าไม่มีวันทำร้ายใคร
แต่วันหนึ่งมันกลับทำร้ายใจ...เจ้าของมันเอง

อย่ามาถามอะไรอีกเลย...ตอนนี้
ไม่ใช่ว่าฉันถือดีหรืออวดเก่ง
แต่เพราะฉันเริ่มรู้จัก รักตัวเอง
จึงไม่อยากให้คนใจร้ายมาข่มเหง...
..............................เหมือนที่ผ่านมา

891

love

comment

2 กุมภาพันธ์ 2550 17:13 น.

...จะทำอย่างไร ?

วงศ์ตะวัน


...จะทำอย่างไรให้คุณรักฉัน
คิดวิธีมาตั้งหลายวันก็ยังไม่กล้า
ทำได้ตอนนี้แค่ส่งสายตา
ยามใดที่คุณหันมองมา
...จะได้รู้ว่าฉันคิดอย่างไร

จะให้เป็นฝ่ายบอกรักคุณก่อน
ไม่เอาหละ ฉันคงอ้อน...ใครไม่ไหว
ทำเฉย-เฉย ก็คงเสียเธอไป
ตอนนี้จึงพยายามทำใจ...ให้กล้าพอ

...แค่ให้คุณบอกรักฉัน
สารภาพความในใจต่อกัน..เท่านั้นที่ขอ
ใจไม่กล้าสักที.............ได้แต่รี-รี รอ-รอ
แล้วจะให้ฉันทำยังไงดีหนอ.......ช่วยบอกที

975

love

comment

1 กุมภาพันธ์ 2550 17:16 น.

ความรัก

วงศ์ตะวัน

คงเหลือเพียงความห่วงใยและหวังดี
ที่ในวันนี้...ฉันจะให้เธอได้
รักที่เคยมี...ถึงวันนี้มันหมดไป
เมื่อเธอทำร้ายใจ...ใครคนนี้...ให้เจ็บจม

ภาพอดีตที่เคยหวาน
กลับกลายเป็นวันวานที่ขื่นขม
คำสัญญา...ก็เป็นได้แค่ลม
ที่สร้างความร้าวระบม...ตลอดมา

ไม่มีเหลืออีกแล้วความรัก
เพราะเธอไม่รู้จัก...เก็บรักษา
ความรู้สึกดี...ที่เคยมี และให้กันมา
วันนี้จึงเหลือเพียงน้ำตา
และหัวใจไร้ค่า...ดวง-เดิม-เดิม....

922

love

comment

1 กุมภาพันธ์ 2550 16:45 น.