7 กุมภาพันธ์ 2550 18:06 น.
วงศ์ตะวัน
อยากได้ยินคำลาออกจากปาก
ไม่ใช่เงียบหายเหมือนตายจากอย่างวันนี้
ฉันทำผิดอะไร...บอกได้ไหม...ให้รู้สักที
การแยกทางของเราครั้งนี้...เพราะอะไร
อยากให้เธอเดินมาบอกกันตรง-ตรง
ว่าตกลงเราจะเลิกรักกันแล้วใช่ไหม
อย่ากลัวว่าฉัน...จะรู้สึกเสียใจ
เพราะการเงียบหายไป...............
..............ก็ไม่ได้ช่วยอะไร...เหมือนกัน
7 กุมภาพันธ์ 2550 17:48 น.
วงศ์ตะวัน
อยากบอกรักเธอทุกครั้งที่เจอหน้า
เพราะไม่รู้ว่า เวลาของเราสั้นแค่ไหน
เพียงอยากเผยความรู้สึกที่มีของหัวใจ
ให้เธอรับรู้และเก็บไว้...ก่อนจากกัน
ไม่อยากให้คืนวันผ่านไปอย่างไร้ค่า
อย่างน้อยบอกให้เธอรู้ดีกว่า...
.................กับความรักของฉัน
อย่าเพิ่งเบื่อหรือรำคาญ-การบอกรักทุกวัน
เพราะมันอาจเป็นสิ่งเดียวเท่านั้น
...............................ที่ฉันพอจะทำให้เธอ
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:57 น.
วงศ์ตะวัน
...........เหงาบ้างไหม
เมื่อไม่มีความห่วงใย...จากฉัน
หรือรู้สึกดี...ที่ไกลกัน
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น...
ฉันจะได้ตัดสินใจ
หากเธอยังคงมีความสุข
และไม่รู้สึกทุกข์เหมือนตอนที่อยู่ใกล้
ก็ดีนะ...ถ้าวันหนึ่ง...ฉันต้องจากไป
จะได้รู้สึกสบายใจ...ว่าถึงยังไง...
..............เธอก็สบายดี..............
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:42 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่ค่อยแน่ใจในความรัก
ที่เธอส่งมาทายทักในวันเหงา
ไม่ค่อยมั่นใจในความสัมพันธ์ของเรา
ว่าจะสามารถเปลี่ยนวันคืนหมองเศร้า
..............................ให้สดใสขึ้นมา
หลายครั้ง...ที่เธอทำให้ฉันเศร้า
นั่งร้องไห้อยู่กับเงา...ของความเหว่ว้า
สองมือที่มี...ได้แต่ทำหน้าที่เช็ดน้ำตา
หรือความรักที่เธอให้มา..มีค่า...เท่านี้เอง
5 กุมภาพันธ์ 2550 19:56 น.
วงศ์ตะวัน
เพราะเธอรักฉันน้อยลง
หรือใจมันไม่ซื่อตรงเหมือนวันเก่า
ที่เดิมตรงนี้...ที่เคยมีเรา
คงเหลือเพียงความเศร้าและเงาจาง-จาง
ดูเหมือนเธอเปลี่ยนไป
ทั้ง-ทั้งที่อยู่ใกล้...แต่ใจเหมือนเหินห่าง
เหลืออยู่บ้างไหม...แค่สายใยบาง-บาง
หรือตอนนี้มันจืดจาง...ลาร้าง...ตามเวลา
หากวันนี้เธอหมดรักฉัน
ขอร้อง...กระซิบบอกกันสักหน่อยหนา
อย่าให้คิดไปเอง...ว่าเธอเหมือนเดิมที่ผ่านมา
ฉันเบื่อที่จะเสียน้ำตา..........ด้วยเรื่องเดิม-เดิม
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1451
