12 พฤษภาคม 2550 11:52 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่จำเป็นต้องบอกลา
หากคิดว่า...พร้อมจะไปจากฉัน
เหตุผลนานาสารพัน
สรุปสั้น-สั้น...ว่าฉันไม่ดีพอ
ไม่เคยคิดจะฉุดรั้งเธอเอาไว้
ถ้าอยากจะไป...ยังไงก็ไม่ง้อ
รีบไปเลยไป...อย่าได้รีรอ
เพราะถ้าขืนอยู่ต่อ............
จะไม่รับรองความปลอดภัย
12 พฤษภาคม 2550 11:43 น.
วงศ์ตะวัน
ในเวลาที่ฉันต้องการใครสักคน
กับบางช่วงของชีวิตที่สับสนและอ่อนไหว
เธอกลับไปยืนอยู่เคียงข้างใคร
แล้วจะให้ฉันเชื่ออะไร...กับคนไม่จริงจัง
ถึงวันนี้เธอจะกลับมาหา
มาช่วยซับน้ำตา...มาให้ความหวัง
มาชดเชยความเสียหาย กับหัวใจที่พ่ายพัง
แต่ขอโทษ...สายเกินไปแล้วมั้ง
...อย่าดันทุรังต่อไปเลย
11 พฤษภาคม 2550 20:52 น.
วงศ์ตะวัน
...ขอให้เป็นฉัน
ที่อยู่เคียงข้างกัน...ในวันที่เธอเหงา
ไม่ว่าสุข ทุกข์ หรือหมองเศร้า
ขอให้เรายังมีเรา...อยู่ต่อไป
...ขอให้เป็นฉัน
ที่เธอเลือกจะผูกพันและหวั่นไหว
เป็นเจ้าของความรู้สึกดี-ดี ในหัวใจ
และอยู่เคียงใกล้...ในวันที่หัวใจเธออ่อนแอ
...ขอให้เป็นฉัน
ที่ปลอบใจกัน...เมื่อเธอนั้นขาดคนแยแส
ไม่เป็นไร...หากไม่มีใครเค้าดูแล
ก็กลับมาหาฉัน คนที่ยังแคร์.........และรักเธอ
10 พฤษภาคม 2550 06:16 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่สำคัญว่าเราจะเคยรักกันมากแค่ไหน
เพราะตอนนี้เรายังรักกันหรือไม่...สำคัญกว่า
ตลอดหลายปีที่คบกันมา
นาน...จนกลายเป็นความชินชาหรืออย่างไร
ดูเหมือนวันนี้เราจะห่างเหิน
ถนนที่เคยเดิน...เหมือนจะแยกทางกันได้
ระหว่างเรา...ความรู้สึกดี - ดี ยังมีอยู่ต่อไป
หรือเปลี่ยนไปแล้วนะหัวใจ...ช่วยตอบที
10 พฤษภาคม 2550 06:12 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่ใช่คนสำคัญอะไร
เพราะคนที่คิดว่าใช่...ไม่ใช่ฉัน
เราเป็นได้เต็มที่...แค่เพื่อนกัน
และนั่น...คือสิ่งที่ฉันพยายามจะเข้าใจ
ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย
อาจเป็นคนคุ้นเคย...แต่ไม่เคยหวั่นไหว
แค่คนรู้จัก...แต่ไม่ใช่คนรู้ใจ...
นั่นคือสิ่งที่ฉันเป็นได้...ฉัน...รู้...ตัว
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
968
