3 มิถุนายน 2550 23:09 น.
วงศ์ตะวัน
...อยากให้เธอเชื่อมั่น
หากเลือกที่จะรักฉัน...ก็อย่าหวั่นไหว
ทุกคนมีอิสระ...ใครอยากจะทำอะไร
ขอให้ปล่อยไปตามหัวใจ...ที่ต้องการ
อย่าตามติดฉันทุกฝีก้าว
กลัวว่าจะยิ่งสร้างความร้าวฉาน
คนรักกัน...ก็ต้องดูกันไปให้นาน-นาน
ขอเธออย่าสร้างความทรมาน
...ด้วยการผูกมัดกันเลย
...หากเธอเชื่อใจ...เชื่อมั่น
เชื่อในความรักฉัน...ขอให้วางเฉย
อย่ากลัวสิ่งใด-ใด...จะทำลายความคุ้นเคย
เพราะสุดท้ายหากเราจะลงเอย......
...ก็เป็นเพราะความไว้ใจ
28 พฤษภาคม 2550 17:39 น.
วงศ์ตะวัน
คงไม่มีโอกาสพูดทุก-ทุกคำที่คิด
เพราะไม่รู้ว่าฉันมีสิทธิ์แค่ไหน
กลัวว่า...บางคำที่พูดออกไป
จะเป็นสิ่งทำให้...เธอร้างลา
ก็เลยพูดได้เพียงบางคำ
และไม่อยากตอกย้ำ........
เพราะยังกลัว-กลัว กล้า-กล้า
ขอโทษนะ...ถ้าฉันจะสับสนบ้างในบางเวลา
ขอเธออย่าถือสา หรือ ใส่ใจ
หากฉันมีโอกาสพูดทุก-ทุกคำที่คิด
ไม่รู้ว่าจะเป็นการทำให้เธอเข้าใจผิดหรือไม่
แต่ยังยืนยัน...นะ...ไม่ว่าจะเกิดอะไร
เธอ ก็คือ หนึ่งเดียวในใจ...
ที่ฉันรักและห่วงใย...เสมอมา
24 พฤษภาคม 2550 23:17 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่รู้ว่าฉันทำถูกไหม
ที่รักเธอมากเท่าไหร่...ก็ให้ไปเท่านั้น
ถามกี่ครั้ง...ก็ตอบได้แค่ รักเธอทุกวัน
ไม่แน่ใจ ว่าคนเป็นแฟนกัน...เขาต้องทำไง
....คิดถึง....ก็....โทรหา....
ไม่เคยสนใจว่า...เธอว่างอยู่ไหม
หรือบางครั้ง...ก็แค่ส่งกำลังใจ
และบอกว่าห่วงใย...เหมือนผ่านมา
อยากให้เธอมั่นใจ...ในความรัก
แต่อาจทำได้ไม่ดีนัก...เธอคงไม่ว่า
รักเธอทุกวัน...คำนั้น...ฉันย้ำตลอดมา
และจะเป็นอย่างนี้ไปจนกว่า.........
.......................ฉันมั่นใจ.......................
23 พฤษภาคม 2550 23:32 น.
วงศ์ตะวัน
...อยากจะขอเป็นคนในสายตา
เป็นคนที่มีคุณค่า...มีความหมาย
เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง...ที่เธอรักมากมาย
และเป็นคนสุดท้ายที่เธอ...จะมองข้ามกัน
...ฉันคงขอมากไปใช่ไหม
รู้...ว่าคงเป็นไปได้...แค่เพียงฝัน
ไม่เป็นไรหรอก...ขอให้เธอรีบบอกกัน
กลัวว่าถ้าสายไปกว่านั้น...ฉันคงปวดใจ
หากฉันต้องกลายเป็นคน..นอกสายตา
และไม่รู้ว่า...เธอจะมองเห็นกันวันไหน
หรือมีหวังแค่...ลม-ลม แล้ง-แล้ง เรื่อยไป
ก็อย่าปล่อยให้ต้องค้างคาใจ...รีบบอกมา
23 พฤษภาคม 2550 23:18 น.
วงศ์ตะวัน
คนอื่นอาจจะมองว่าเธอไม่ดี
แต่สำหรับฉันคนนี้ บอกคำเดียวว่า ไม่
เธอยังเป็นคนดีที่สุดในหัวใจ
ที่สามารถเปลี่ยนคืนวันร้าวไหว
...ให้สดใสขึ้นมา
ไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไรในสายตาของคนอื่น
แต่เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันหยัดยืนอยู่ได้
สัญญาละกัน...ว่าจะรักมั่นตลอดไป
ส่วนเธอจะเป็นคนดีหรือไม่...
ฉันไม่สนใจ......................ไม่แคร์