อ้อมกอดอันอบอุ่น ไม่หวานละมุนหรอกหนา แต่ฉันสัมผัสมันด้วยใจที่ว่า... ทุกครั้งที่หลับตา มีภาพเธอยืนอยู่ตรงหน้าทุกคราไป
เพราะใส่ใจมากไปหรอ เพราะห่วงใยมากมายใช่ไหม เพราะคำถามที่ไม่มีคำตอบเข้ามาตั้งมากมาย เพราะอะไร...ความเป็นไปของเราถึงไม่เหมือนเดิม
ภาพนั้นมันยังติดตา ไม่จางหาย ใจมันร้าวรอนทุกครั้งที่นึกถึง เจ็บปวดกลางใจไม่อยากคำนึง แต่ภาพเธอกับเขามันฟ้องว่าลึกซึ้ง ...กว่าคนที่บอกว่าเพื่อนกัน