15 ตุลาคม 2550 10:36 น.
"ล้น" ใจ
จะให้ลืมเธอจริง - จริง น่ะเหรอ มันก็ทำได้
แต่พอดีต้องใช้เวลานานเกินไป คงไม่ว่า
มันยังไม่เคยชิน กับการถูกเลิกรา
ขอใช้เวลา...ค่อย - ค่อยลืม
12 ตุลาคม 2550 21:54 น.
"ล้น" ใจ
ได้แต่กดคีย์บอร์ด ผ่านเว็บไซต์
ระบายความในใจของฉัน
มันอัดอั้นตัดใจมาซะนาน
วันนี้ขอปล่อยวางที่บ้านกลอน
ผ่านมาหลายวันทำงานหนัก
ตรากตรำยิ่งนักใครจะรู้
คิดถึงบ้านกลอนไทยน่าดู
ห่างมือ ห่างเพื่อนไปซะนาน
แวะมาทักทายยามค่ำคืน
อยากรื้อฟื้นถึงความหลัง
มีเรื่องราวต่างๆ ที่เคยปิดปัง
ไม่อาจสื่อเรื่องราวให้เธอได้รู้เลย
มาวันนี้ชั่งใจดูแล้ว
ปล่อยไว้แบบนี้คงไม่ไหว
อกฉันอาจระเบิด
เพราะคับอกคับใจ
อยากจะบอกเธอเหลือเกิน
เพื่อนบ้านกลอนไทย คิดถึงจัง
อิอิ คิดถึงทุกคนเลย สบายดีน่ะค่ะ "ล้น" ใจ คิดถึงทุกคนมั่กมากเลย
8 ตุลาคม 2550 20:44 น.
"ล้น" ใจ
บันทึกสีชมพู ดูเล่มหนา
มีเรื่องราวจางจางบางตา หลั่งไหล
จากใจดวงน้อยน้อยเขียนใส่
บ่งบอกเรื่องราวตั้งมากมายเกี่ยวกับเธอ
อยากส่งบันทึกเล่มนี้ให้เธออ่าน
ให้รู้ว่าชอบเธอมากแค่ไหน
แอบรักน่ะ จ้องมองมาซะไกล
อยากเอาใจ ซ่อนไว้ข้างข้างเธอ
อยากให้หันมาสนใจกันสักนิด
พอให้หัวใจมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้
ไม่อยากเขียนแค่บันทึกหนาหนา เล่มใหญ่
อยากเป็นบันทึกในใจเธอ
8 ตุลาคม 2550 11:18 น.
"ล้น" ใจ
ไม่เคยคิดมองหา ความรัก
แต่สักพักมันก็มาหา
ตามหลอกหลอนตลอดเวลา
เมื่อฉันทำเฉยชา เธอก็จากไป
รู้บ้างไหมเธอ -- ว่าฉันไม่เคยถูกรัก --
จะให้ทำตัวแบบไหน วางตัวไม่ถูกเลย
แล้วเธอก็ไม่เคย เข้าใจ
พอนานวัน...ชักเริ่มทนไม่ไหว
ฉันก็พยายามแล้วน่ะ พยายามเป็นดั่งใจ
แต่มันไม่ให้ เพราะขาดความเป็นตัวเอง
4 ตุลาคม 2550 10:50 น.
"ล้น" ใจ
ขอบคุณที่ดีกับฉัน
แต่ไม่ต้องมากมายขนาดนั้นก็ได้
ฉันรู้ดีว่าที่เธอทำลงไป
ก้อแค่...คนที่ไม่อยากเหลือใจก้อเท่านั้นเอง
อยากจะไปก็ไปเถอะน่ะ ฉันคงให้เธอได้แค่นี้
ถึงไม่อยากอยู่ด้วยกันก็ไม่เป็นไรหรอกคนดี
คนทางนี้รู้ดี ว่าเค้าสำคัญกว่า
ไปเถอะน่ะ ให้เธอเลือกไปกับเขา
ความรักของเราคงเป็นได้แค่ความหลัง
แต่แน่นอนว่าทุกพื้นที่ ทุกเวลาที่เคยมีกัน
ฉันจะเก็บมันไว้ในใจ ของฉันทุกตลอดไป