17 สิงหาคม 2550 16:54 น.
"ล้น" ใจ
ถามว่าคิดถึงมั้ย เพราะเราน่ะคิดถึง
ถามว่าห่วงใยมั้ย เพราะห่วงใยเธอเสมอ
ถามว่าว่างมั้ย เพราะใจเฝ้าเพ้ออยากเจอเธอ
ถามว่ารักมั้ย เพราะคำตอบของทุกห้องหัวใจ
........มีแค่เธอ คนเดียว..........
16 สิงหาคม 2550 11:11 น.
"ล้น" ใจ
ขอบคุณที่ให้ความหวัง
แม้ว่าทุกครั้งจะไม่ได้อะไร
ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้ว่า..
ความรักความห่วงใยเป็นเช่นไร
แล้วยังทำให้รู้อีกว่า น้ำตาที่ไหล
จากหัวใจช้ำ - ช้ำ ช่างทรมาน
ขอบคุณที่บอกรักฉันทุกวัน
แล้วเธอก็พลันหายหน้า
ขอบคุณน่ะวันเวลา
ที่ทำให้ฉันรู้ว่า......มีเธอ (คนไม่รักจริง)
เพราะความอ่อนไหว...
ทำให้ใจฉันอ่อนล้า
ยังคงต้องปรับตัวปรับใจไปกับกาลเวลา
แม้วันนี้ยังรู้ว่าเธอรักใคร
ประสบการณ์ความรักที่พานพบ
สอนให้รู้อะไรมากมายนัก
แล้วเมื่อไรน่ะจะพบรัก
อย่าง....ความรักที่จริงใจ
** แล้วความรักรักของใครบ้าง.....จะสมหวังดั่งใจคิด**
10 สิงหาคม 2550 11:53 น.
"ล้น" ใจ
ไม่มีคำถามหรือคำตอบใด ที่จะอธิบาย
ว่าเธอกับฉันคบกันได้ไหม
คำตอบที่ดีที่สุดคือแยกทางจากกันไป
เพราะฉันไม่ชอบเป็นที่สองของใคร...อย่างเธอ
ไม่ต้องใช้หรอกน่ะคำบรรยาย
ที่ว่าง่ายดายเพราะคำรัก
ไม่ใช่คนปากแข็งใจหนัก
แต่เป็นพวก...ไม่ชอบของใคร
โปรดเข้าใจไว้หน่อย
ไม่ต้องทำเป็นชี้ชัก
ฉันไม่ใช่คนที่หลงรักใครง่ายๆ เหมือนเธอ
8 สิงหาคม 2550 17:13 น.
"ล้น" ใจ
อยากหลบไปพักไกล -ไกล
ให้ไกลจากคนใจร้าย
ไม่อยากจะเจอะเจอใคร
ไม่อยากเห็นภาพบาดตาบาดใจ....
เพราะยังทำใจไม่ได้เลย
ก็เรื่องของเราจบไปแล้วก็นาน
แต่มันพานให้คิดถึง
ยังคงหวนคำนึง ให้นึกถึงทุกเวลา
ก็ไม่อยากหรอกน่ะ...จะจดจำ
แต่มันทำใจไม่ได้
ช่วยหน่อยได้มั้ย ใคร - ใคร
ช่วยบอกลาความเหว่หว้าในใจฉันเสียที
หลับบ้านดีกว่า เลิกงงานแระ
3 สิงหาคม 2550 16:32 น.
"ล้น" ใจ
msg ที่เคยส่งให้
ยังเก็บไว้อ่านเวลาเหงา
เลยรับรู้ได้ถึงความห่วงใยเสมอ
แต่มาวันนี้เธอเงียบเฉย..ไร้แววเอ็นดู
ฉันที่นั่งรออยู่ก็เผลอใจไปกับลม
ก็เพราะรักที่พานพบมันฉาบฉวย
พอนานไปเริ่มเลอะเลือนหาย
ความรู้สึกดี-ดีเริ่มกลับกลาย
เป็นฝันร้าย.....หลอกหลอนอยู่เรื่อยมา
เมื่อไรจะใช้ความผิดหวัง
เป็นบทเรียนสอนใจเวลาเหงา
ได้แต่เฝ้าถามใจตัวเองให้ค้นหา
นานแล้วน่ะ..เวลาผ่านไปไกลลับตา
ไม่มีแม้วี่แวว...ความเข้มแข็งที่เกิดขึ้นในจิตใจ