15 ตุลาคม 2552 17:02 น.
"ล้น" ใจ
ประโยคสุดท้ายที่เธอบอก
ว่าจะออกจากใจฉัน
วันแล้ววันเล่า แล้วยังไงกัน
ที่บอกว่ารักนั้นมันไม่จริง
ความเป็นไปในทุกวันไม่เหมือนเก่า
เอาเรืองเล่าของเขาเย้ยยันอยู่เสมอ
ทำเหมือนฉันโง่ทนได้อยู่กับเธอ
สักวันอาจจะเจอ..แบบที่เธอไม่ต้องการ
17 สิงหาคม 2552 13:18 น.
"ล้น" ใจ
เหนื่อย และ ล้า
มีบางน้ำตาที่รินไหล
เจ็บน่ะที่ยังต้องบอกว่ารักออกไป
ทั้งที่ข้างในเจ็บปวดมากมาย..
ยอมแลกกับการได้รักเธอ
แม้บางครั้งต้องเจออะไรหนักหนา
ความเจ็บปวดแค่นี้ ทดแทนด้วยน้ำตา
อีกไม่นานหรอกนา คงเคยชิน
20 เมษายน 2552 09:02 น.
"ล้น" ใจ
ช่วยบอกกับฉันว่าเธอจะไม่จากไปไหน
ขอฟังคำนั้นเพื่อเป็นกำลังใจ
ให้ความหวั่นไหวจางไปเสียที
ก็แค่เวลาสั้นๆ ให้อยู่ด้วยกันอย่างนี้
ไม่มีอะไรมากหรอกน่ะคนดี
ฉันขอเก็บเกี่ยวความรักที่มี...ให้พอประทัง
ชีวิไปในแต่ละวันเท่านั้นพอ...
10 มีนาคม 2552 15:17 น.
"ล้น" ใจ
ลืมกันหรือยังน่ะคนบ้านนี้
ความคิดถึงที่มีมันมากมายนักหนา
แม้ว่าเวลาหายากเจียนบ้า
แต่ฉันก็ยังมิวายคิดถึงมากมายอยู่ดี
22 มกราคม 2552 12:41 น.
"ล้น" ใจ
อยากเติมเต็มทุกความรู้สึก
แม้บางครั้งก็ทดแทนไม่ได้
แต่ฉันว่าโอกาส..เป็นสื่อใจ
จะลองอีกสักตั้งดีไหม..น่ะใจเรา
พยายามเฝ้าคิดถามใจตัวเอง
บางครั้งวังเวงว่างเปล่า
ไม่เคยได้รับการตอบรับจากใจเขา
เป็นเพียงความพยายามว่างเปล่าเดียวดาย