15 พฤศจิกายน 2546 22:14 น.
ล่องหน
หญิงสวยซ่อนเร้นเป็นปริศนา
เปรียบพฤกษาซ่อนกลิ่นปริ่มเกสร
บ้างฉูดฉาดหลากสีมีให้มอง
ต่างเลือกปองคล้องรักประจักษ์ใจ...
ปานหนึ่งว่าท้ารักสลักจิต
ใครอย่าคิดสู้ข้าอย่าท้าหมาย
เพียงลุ่มหลงรูปทรัพย์นับเป็นกาย
หากสุดท้ายก็ต้องตายกลายเป็นดิน...
อีกหนึ่งหญิงพึงพิศใคร่คิดถึง
มิสวยซึ้งตรึงใจใครมองผ่าน
แต่ใจหญิงซ่อนจิตคิดเจือจาน
เป็นหญิงงามตามวัยนัยนิยม
อันบุราณว่าหญิงงามตามน้ำจิต
คำคุณคิดว่าจริงยิ่งไฉน
หรือเพราะพักตร์งามจับจิตจึงปักใจ
เลือกสิ่งใดใคร่คิดพินิจเอย...
15 พฤศจิกายน 2546 21:49 น.
ล่องหน
แสงสุริยงค์ส่องฟ้า
พื้นนภาส่องใจ
ธรรมอยู่ฉันใด
โลกานั้นไซร้ไร้อธรรม.......
15 พฤศจิกายน 2546 21:29 น.
ล่องหน
บัวเบ่งบานสีสันนั้นสวยสด
ดูงามงดชูช่ออ่อนไสว
ผลินออกดอกตามลำน้ำในพงไพร
ได้ชิดไกล้ใครหรือจะรู้ลืม
ดูสายน้ำนั้นแน่นิ่งดูสงบ
มาบรรจบครบเป็นหนึ่งในบึงใหญ่
หมู่แมกไม้เขียวขจีในพงไพร
ดูสุขตาสุขใจใคร่ชื่นชม
โอ้ใจคนดุจดอกบัวจะดีดอก
บัวผลิดอกออกผลในน้ำใส
ถ้าเปรียบคนก็เปรียบเหมือนคนสุขใจ
เปรียบภายในเหมือนเปรียบใจที่เบิกบาน
อีกหนึ่งดูน้ำนิ่งในบึงเล่า
จะเปรียบเอาใจเรานั้นได้หรือ
หากเปรียบได้เราต้องมีสิ่งหนึ่งคือ
ต้องยึดถือความสงบพบสุขจริง
15 พฤศจิกายน 2546 17:51 น.
ล่องหน
สายลมโกรกโบกพัดซัดใส่หาด
เสียงคลื่นสาดหวาดหวั่นสั่นไสว
หัวใจฉันเฝ้าหวงเฝ้าห่วงใย
สุดอาลัยใจแหลกแตกรอนรอน...
สายลมพลิ้วปลิวไสวใจห่วงหา
เม่อมองฟ้าถึงเวลาแล้วใช่ไหม
ฝากฝนโปรยโรยลิ่วปลิวพัดไป
ฝากหัวใจสุดอาลัยไร้ตัวตน...
หน้าส่วนตัว
1209
