3 พฤศจิกายน 2546 14:57 น.

หนาวน้ำค้าง (ปฐมบท)

ลูกไพร


     หยาดน้ำค้างพร่างพรายกลางสายหมอก
คลื่นชลหยอกบัวบานสะท้านไหว
สายลมหนาวพัดโกรกจากโตรกไพร
ไล้ผิวกายปลุกร่างย่างเหมันต์
     เสียงนกป่าหมาเห่าหอนในตอนเช้า
ม่านหมอกเทาริมฝั่งทะเลฝัน
หอมไอดินกลิ่นหมอกบอกรำพัน
สวนสวรรค์ชายทุ่งรุ่งทิวา
     แว่วสำเนียงเสียงระฆังดังเหง่งหง่าง
เงารางรางปักษินเจ้าบินหรา
โผจากรังหาลูกไม้ให้ลูกยา
เฒ่าชราเตรียมกับข้าวก้าวลงชาน
     เดินลัดเลาะริมทุ่งมุ่งวัดเหนือ
หยุดเช็ดเหงื่อแห่งวัยขัยสังขาร
จากเด็กหนุ่มร่างฉกรรจ์ในวันวาน
ผิวหยาบกร้านเหี่ยวหง่อมค่อมชรา
     อนัตตาวิสัยแห่งไตรลักษณ์
ต้องประจักษ์ทุกชีวินแม้นหินผา
ยังผุพังด้วยแรงกร่อนกาลเวลา
อนิจจา ทุขขัง  ทั้งโลกีย์
     อนิจจังล้วนเอียงไม่เที่ยงแท้
ทุขขังแน่ทนได้ยากอยากจะหนี
อนัตตาฆ่าตนจนไม่มี
สามหลักนี้เป็นธรรมชี้นำทาง.....

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกไพร
Lovings  ลูกไพร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกไพร
Lovings  ลูกไพร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกไพร
Lovings  ลูกไพร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกไพร