11 มีนาคม 2547 23:26 น.
ลูกอมรสมินท์
ให้เธอถอดเสื้อออกเธอก็ถอด
ทั้งกระโปรงตลอดจะถุงเท้า
พอถอดหมดก็เป็นหน้าที่เรา
ที่ต้องเอาเสื้อผ้าเธอไปซักเลย
11 มีนาคม 2547 23:21 น.
ลูกอมรสมินท์
ฉันเข้มแข็งไม่โยเยไม่ร้องไห้
ตกต้นไม้ตั้งสูงเด่ยังทำเฉย
ไม่คร่ำครวญไม่ร้องไห้สักแอะเลย
เพราะเราเอยตายคาที่ร้องไม่ทัน
11 มีนาคม 2547 23:16 น.
ลูกอมรสมินท์
ยอมเป็นผ้าเช็ดหน้าให้เธอได้
ยอมเป็ผ้าถูกายได้เสมอ
ยอมเป็นผ้าเช็ดเท้าได้กล้าให้เธอ
ยอมเสมอจะอย่างไรฉันไม่แคร์
ยอมเป็นผ้าปูนั่งก็ย่อมได้
ยอมเป็นให้แม้กระทั่งผ้าพันแผล
ยอมแม้ใครจะด่าว่าฉันไม่แคร์
ยกเว้นแต่ผ้าอนามัยฉันไม่เอา
11 มีนาคม 2547 23:11 น.
ลูกอมรสมินท์
มาปรึกษาคุณหมอในวันนี้
ก็ไม่มีอะไรมากแค่อยากสวย
อยากดัดฟันจ่ายมากไหมฉันไม่รวย
บอกฉันด้วยฉันพึ่งโดนแฟทิ้งมา
หมอบอกว่าฟันฉันสวยไม่ต้องจัด
จะไปดัดให้เปลืองตังค์ทำไมหนา
ถ้าอยากให้แฟนคนดีเขากลับมา
ดัดนิสัดดีกว่าหมอว่าชัวร์
9 มีนาคม 2547 12:58 น.
ลูกอมรสมินท์
อยากจะนั่งนับดาวอยู่อย่างนี้
นั่งกับเธอคนดีจนรุ่งเช้า
คงดีกว่านอนหลับสำหรับเรา
เพราะทั้งคู่กรนไม่เบาหากหลับเอย