8 มีนาคม 2547 21:50 น.
ลูกอมรสมินท์
ไม่มีลมฉันหวิวท้องหิวโหย
กำลังโรยอ่อนแรงแห้งเหี่ยวล้า
ฉันกินลมเป็นอาหารแต่เกิดมา
มีกำลังวังชาขาแข็งแรง
แนวิ่งไปเหนือใต้ได้ทุกหน
ย่ำไปบนหินผาที่กล้าแกร่ง
หนักกี่ตันฉันแบกได้ไม่หมดแรง
แต่อย่าปล่อยฉันแห้งยางหมดลม
8 มีนาคม 2547 21:41 น.
ลูกอมรสมินท์
คุณคือแมนที่เหนือแมนใครๆรู้
คุณคือแมนที่ต่อสู้มิรู้ถอย
คุณคือแมนที่ประวัติไม่ด่างพร้อย
คุณคือแมนที่สาวน้อยคอยหมายตา
ตัวของคุณคนไม่น้อยคอยเป็นหว่ง
ตัวของคุณหนุ่มทั้งปวงยังอิจฉา
ตัวของคุณต่างประเทศยังหมายตา
คุณนั้นหนาเก่งสุดแสนคุณ แมนยู
5 มีนาคม 2547 15:22 น.
ลูกอมรสมินท์
เปิดทีวีก็มีแต่หน้าเธอ
เปิดฝาหม้อก็ก็ยังเจอหน้าใสใส
เปิดหน้าต่างไม่เคยเจอหน้าใคร
เปิดทีไรก็เจอแต่หน้าคุณ
เปิดประตูกี่ทีก็ยังเจอ
เปิฝาชีก็ยังเพ้อก็ยังคุ้น
เปิดครั้งนี้ขอทีอย่าเห็นคุณ
ก็ยังลุ้นเปิดชักโครกชะโงกมอง
หน้าส่วนตัว
550
