25 กรกฎาคม 2552 22:51 น.
ลูกหว้า
ช่วงเวลานั้นสองสามเดือนที่เรารู้จักกัน
ฉันได้รู้เรื่องราวผ่านจากเพื่อนของฉันมาไม่น้อย
ดังนั้นฉันจึงมีข้อมูลของเขาเหมือนกับช่วงเวลาที่เพื่อนของฉันไปฝึกงาน
ตัวฉันได้ไปกับเพื่อนและรู้จักเขา เหมือนจะเป็นอย่างนั้น
ฉันรู้ว่าเขาใช้รถอะไร นิสัยยังไง เขากำลัง มีปัญหาอะไร
และเขาก็เลือกฉัน เป็นที่ปรึกษาปัญหาหัวใจ
ฉันจะคอยให้กำลังใจเขาเสมอ แต่เขาคอยจะเย้าว่า
ขอเป็นหัวใจแทนได้มั้ย?
ฉันไม่ชอบตรงที่เขาแหย่และนั่นทำให้ฉันเขว
เขาแหย่ฉันบ่อยขึ้น ชอบเรียกฉันว่ายัยหมู ยัยแว่น
ยัยตัวอวบ และยัยบ้าอันนี้เรียกบ่อยมาก
แต่ฉันก็ไม่ว่าเขาสักคำ ฉันแปลกใจเหมือนกันว่าทำไมยอมเขาขนาดนี้
ตอนที่เขาโทสับมาปรึกษาฉันดีใจนะที่เขาเลือกคุยกับฉัน
มันทำให้ฉันดีใจว่าเขาให้ความสำคัญ ระดับนึง
เขาจะชอบแหย่หากฉันโทรหาเขาจะว่าคิดถึงหรอถึงโทรมา
ฉันจะตอบว่าป่าวแค่อยากหาคนคุยด้วยแค่นั้น
พอเขาโทรมาฉันจะเล่นบ้างว่าคิดถึงเหรอ เขาจะพูดว่าอืม...คิดถึง
ฉันรู้ว่าเขาเล่น บางครั้งถ้าเราไม่สนใจเขาจะว่างอนละ
เรามัวเล่นอย่างอื่นเขาจะว่าเราประจำ ฉันว่างอนไมอ่าไม่ใช่
แฟนซะหน่อย เขาจะว่าใช่สิเรามันไม่ใช่แฟน
เขาพูดจนเราเกิดอาการอึ้งเขาเล่นเนียนเกินไป
จนเราคิดจะจริงจัง
วันที่เขาโทรสับมาร้องไห้เรารู้สึกใจคอไม่ดีเลย
ไม่อยากได้ยินเสียงสั่นๆแบบนั้น
เขาบอกกับฉันว่าเขาตื่นมาจะโทรหาแฟนประจำ
พอมาถึงตอนนี้เขาเลิกกับแฟนแล้ว เขาทำตามที่เราแนะนำ
ไปว่าไม่ต้องรั้ง รั้งไปไม่มีประโยชน์ถ้าเขา(แฟนของตัวที)ไม่รักจะรักไปทำไม
จริงมั้ยละ แต่เขาก็ยังทำใจไม่ได้ จนแอบร้องไห้
แล้ววันนึงเขาก็รู้ว่าแฟนของเขามีคนใหม่
และที่คบกับตัวทีมานั้นเขาคิดเผื่อเลือกทั้งนั้น
เขาก็ไปดื่มช่วงวันหยุด คืนนั้นเขาบอกฉันว่าโทรหาเมื่อถึงบ้าน
เขาโทรมาจริงๆนั่นแหละ เขาถามฉันว่าหึงมั้ยที่เขากินเหล้ากับสาว
ฉันตอบว่าป่าว ฉันไม่ไดรู้สึกหึงเพราะตอนนั้นฉันคิดว่าเขาเล่น
เขาถามฉันตอนฉันบ้าจี้ตกลงลองคบกับเขา มันไม่เชิงคบ ฉันแค่ว่าถ้าบ้าจี้คบกับ
นาย นายจะว่าไรมั้ย เขาก็ไม่ว่าไร เขาถามฉันว่า ทำไมถึงเลือกจะคบกับเขา
มันบอกไม่ถูกนะแค่รู้สึกไว้ใจ ลองดูและก็เชื่อใจ เราบอกเขาไปแบบนั้น
จนในที่สุดฉันได้ไปหาเขาที่จังหวัดที่เขาอยู่ เขาบอกว่ามาจริงนะ ฉํนว่าจริงฉัน
ขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว เขาคอยโทรถามว่าถึงไหน และย้ำว่าถ้าถึงบอกด้วย
ฉันก็ไปถึงแต่ไม่บอก เขามาถึงพอรู้ว่าฉันมานานแล้ว เขาว่าสมน้ำหน้า
มาไม่บอกดีนักเป็นไงรอนาน เขาเรียกว่ายัยหมูอ้วนบ้า
เลยละ ฉันละขำหน้าตาเขาตอนนั้นมาก เขาบอกว่าเขาโทรมมาก
แต่เรามองว่าเขาไม่ได้โทรมมาก พอถึงที่พักเขาถามว่า ไหนสัญญาว่าจะ..พร้อมกับเอียงแก้มให้เราหอม
เขาว่าไม่กล้าหรอเราเลยเขย่งจุ๊บแก้มเค้า เขาไม่ยอมแค่นั้นเขาดึงเราไปจูบและก็Make love
พูดถึงตอนนี้ฉันรู้สึกวาบๆตรงแก้มเลยทีเดียว เขาสูง176 ตัวฉันสูงแค่153
เราคงได้กอดเขาแค่ช่วงเวลานั้นวันเดียวเท่านั้น อีกสามวันที่เหลือเขาพยายามอยู่ห่างๆฉัน
แต่เขาก็ดูแล มาอยู่เป็นเพื่อนเสมอ แต่ไม่นานเขาก็คงกลัวว่าฉันจะทำไร(รึป่าว)มั้ง
เห็นเตรียมวิ่งตลอด เขาเคยบอกฉันกลัวว่าถ้ามาอยู่ด้วยกัน2ต่อ2 ช-ญ มันคงต้องมีเรื่อง
ประมาณนั้นแน่นอน ฉันว่าเขากลัวมากเกินไป ฉันบอกว่าอย่าคิดไรที่มันยังมาไม่ถึงสิ
อะไรจะเกิดไม่ต้องผื่น
และมันก็เกิดขึ้นจริง ฉันไมได้คิดไรมากฉันเข้าใจ แต่เขาสิแปลกไปมาก เขาบอกว่าเขาชอบฉัน
แต่จะให้คบมันจะไมได้คบกันเขาว่างี้ เขาส่งเมสเสจบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันได้มั้ยวันนึ่งที่ฉ้นบ้า
น้อยใจเขา ส่งเมสเสจบอกความในใจ แต่สิ่งที่เขาบอกมาทำเอาอึ้งแต่ฉันรับสภาพๆได้
ฉันไมได้ร้องไห้ฟูมฟาย ฉันนิ่งคิดเรื่องราวที่ผ่านมา ฉันพยายามบอกกับตัวเองเสมอว่าฉันแค่ชอบเขามากแต่ไม่ถึงกับรักดังนั้นฉันจึงไม่เจ็บมากนั่นเอง ตั้งแต่ที่ฉันกลับมาที่พักประจำ ฉันดันทะลึ่งคิดถึงเรื่องบนเตียงวันนั้น
ที่ทำกับเขา ฉันลบภาพวันนั้นไม่ได้ ฉันทำไมได้ อ่านหนังสือหน้าของเขาจะแทรกเข้ามา
ฉันสับสนไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี
เดี๊ยวนี้เรายังติดต่อกัน ไม่บ่อยเท่าช่วงก่อนหน้านั้น
ฉันเคยโทรไปป่วนเขา เขาว่าฉันว่างจัด ไม่ยอมทำงานทำการ เพราะเห็นเขาง่วงฉันจึงไม่กวน วางสายไป
ตั้งแต่นั้นฉันก็ไม่คิดจะโทรหาเขา เวลาไหนที่เขาออนฉันจะไม่ทัก ฮิ5ก็เข้าแต่ไม่เม๊นต์
จนเมื่อวานฉันทะเลาะกับเขา ฉันแอบอ้างเป็นคนอื่นเพื่อจะได้คุยกับเขา แต่เค้าก็รู้ว่าเป็นฉัน เขาพยายามว่าห้ามเถียงอยากคุยก็มาคุยสิไม่ต้องปลอมเขาว่างั้น ฉันโมโหเลยไประบายกับเพื่อนแต่ใช้ไอดีคนอื่น..
แต่เขาก็รู้คนอะไรแสนรู้มากเลย (พูดมาถึงตรงทำให้ฉันนึกถึงวันที่เขาว่าเขาดีนะน่าเลี้ยงสนใจจะเอาไปเลี้ยงไหม? ในความคิดของฉันเขาล้อเล่นไม่ใช่เรื่องจริง อย่าคิดไรบ้าๆนะยัยแว่นเอ๊ย) และวันนี้เขาก็เข้าทักฉันในเมลเหมือนจะรู้ว่าฉันเล่นของเพื่อนที่ชื่อโอ เขาให้ฉันเล่น เขาเข้าว่าฉันเยอะแยะเลย เขาว่าฉันแค้นเขามากหรอ เขารู้สึกสนุกที่ได้ปั่นหัวฉัน เอาคืนเขาแล้วยังจะทะเล้นอีก เขาว่าฉันเล่นกับเขาก่อนนั่นเอง
สมควร ที่จะโดนแบบนั้น พูดถึงตอนนี้ฉันยังแค้น แต่ทำไรไม่ได้ =^= ชิส์ ทำเป็นรู้ดี น่าจะรู้ว่าฉันคิดยังไงนะตาทีบ๊องส์ ชิส์
ฉันยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปนับจากนี้ ฉันคิดว่าฉันกับเขาไม่มีทางมาบรรจบกันหรอก ในเมื่อเขาเลือกจะใช้สถานะเพื่อนมากกกว่าคนรัก ฉันต้องทำใจในสิ่งนี้ฉันรู้ดีทีเดียว
แต่ยังตัดภาพที่ตราตรึงอยู่ในหัวและจิตวิญญาณได้นี่สิมันคือปัญหาที่ฉันแก้ไม่ตก
ฉันพยายามแล้วแต่มันทำไมได้สักที ขนาดคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนฉัน ฉันยังไม่ประทับใจติดอยู่ในใจแบบเขาเลย
ฉันไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมยังไม่เลิกบ้าที่จะสนใจเขา
ปากบอกว่าจะทำแต่ใจทำไมได้ ฉันควรจะทำอย่างไรดี ที่คิดไม่ซื้อกะคนที่ไม่ควรจะคิดอย่างเขานายตัวที
ฉันอยากลืมแต่กลับจำ สิ่งที่ควรจำกลับลืม ฉันเคยบอกว่าอะไรมันจะเกิดก็เกิดเราห้ามไม่ได้จริงไหมละ ประโยคนี้ฉันเคยบอกเขาคนนั้น และฉันบอกเขาอีกว่าในเมื่อห้ามไม่ได้ก็จดจำช่วงเวลาที่ดี แต่ตอนนี้ฉันจำเรื่องทั้งหมดลืมไมได้ อ่านหนังสอนิยายอ่านเจอบทคู่พระนางในเรื่องกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม มันจะมีภาพซ้อนซึ่งก็คือเขา ขึ้นมา
ให้มันได้อย่างนี้สินะ ลืมไมได้สักที ฉันควรจะทำไงดี
ฉันไม่รู้ว่าเขาคิดไงกันแน่ เขาชอบทำให้ฉันคิดว่าเขาเองก็อยากยุ่งกับฉันป่วนฉันไปเรื่อยๆ ไม่ยากจะจากกันไปต่างเดิน เพราะอะไรโปรดบอกฉันหน่อยว่านายคิดยังไงนะตัวทีที่รัก หากฉันจะทำอะไรที่จะเลิกสนใจเขา เขาชอบมาวอแวกับฉันเหมือนนกรู้ เขามาป่วนฉันแล้วเมื่อไหร่ฉันจะทำได้ ช่วยไปอย่ามาทำให้ฉันเขว อีกได้มั้ยพ่อตัวดี
ได้โปรดทำตามในสิ่งที่ฉันขอ ทีเถอะถ้ายังสงสารหมูอ้วนคนนี้ อย่างวันนี้เขาพูดเหมือนว่าลึก-ลึกเขาก็อยากจะเห็นเราในวงโคจรชีวิตของเขา ซึ่งฉันเองก็ไม่อยากจะคิดแบบนั้น...เขาบอกว่า ทำไมไม่มาcommentให้เขา...ใช้อันที่เป็นของเธอจริงๆ อยากคุยก็มาสิเขาว่าแบบนี้ มันทำให้ฉันได้แต่แปลกใจ เขาพูดเหมือนกับว่ารอให้เราไปcomment อย่างไงอย่างงั้น พูดเหมือนว่าเขาพอใจที่เห็นเราไปดูไฮของเขา และคาดหวังจะเจอcommentของเรา
นี่เรากำลังคิดอะไร อย่าไปหวังเลย แต่เราแค่คิดคงไม่เป็นไร มันแค่ความคิดที่ บ่งบอกว่าเรามันแค่คนคนนึงที่คิดไม่ซื่อ แอบคิดกับเธอเกินเพื่อน นะนายตัวที จอมเอาคืน เราเป็นหมูอ้วนจอมกวนที่ชอบพูดกวนเขา เท่านั้นเอง
ปล.มันอาจจะเป็นเรื่องสั้นที่แปลกไปสักหน่อยที่ดูเหมือนเป็นสมุดบันทึกของยายหมูอ้วนว่ามั้ยคุณผู้อ่าน
มีอะไรแนะนำก็จัดมาอย่าให้เสีย ^^
25 กรกฎาคม 2552 16:32 น.
ลูกหว้า
คุณว่าชีวิตคนเราเหมือนนิยายมั้ย?
ฉันคนนึงละที่ว่าเหมือน
ชีวิตฉันมันดุ่มมันดอน(ลุ่มๆดอนๆ)
ตั้งแต่จำความได้ ชอบมีคนมาเปรียบเทียบ
ไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ก็เงียบฟังหู
ไว้หู แล้วไว้อย่างอื่นได้ไหมนั่น
เอานอกเรื่องซะ
มูฟๆๆด่วน
เข้าเรื่องกัน
วันที่เท่าไหร่จำไม่ได้แล้วง่า
วันนั้นเพื่อนเราไปฝึกงานที่ท่ากาศยานจ.นึงทางภาคเหนือ
ได้กลับมาเตรียมตัวpresent at University
แล้วมาพักอยู่กับเรา
ด้วยที่เพื่อนชอบพูดถึงคนคนนึงบ่อยจัด
จนเราตะหงิดๆๆเอเพื่อนเราคิดไรหว่า
พูดทุกวันตั้งแต่ที่ไปฝึกงาน จนกลับมา
ทำให้เราอยากรูจักว่าหมอนี่ใคหว่า
ทำเพื่อนเราเพี๊ยน
ต้องสืบอย่างงี้มันต้องสืบ
อ่ะอ๊ า ชักจะมันส์ เลยแอบเอาเมลจากเพื่อน โห แกล้งคนอะไรจะมันส์หยด
แต่เพื่อนเราหน้าหงิกเลยฐานก่อความยุ่งยาก
เพื่อนร้องไห้ ซวยซะแล้ว อ่ายหนูเอ๊ย
แต่ก็ป่วนแกล้งหมอนั่นต่อ
จนเขา(หมอนั่น) ก็อยากรูละว่าเออใครวะโคตรกวน ป่วนได้ใจ
คิดดูใครมั้งจะไม่รูว่ากวน
หมอนั่น- ใคร ชื่ออะไร
เรา- คน นามสกุลมนุด
หมอนั่น- ได้เมลมาได้ไง
เรา-ลอยมากับขวด เก็บได้ตรงข้างทาง
หมอนั่น-เธอ ถถามดีๆ
เรา-555+
หมอนั่น-ใครวะ
เรา-ก็บอกแล้วว่าคน
พอสังเขปจ้า
แล้วเขาก็รูจนได้ว่าชื่อไรเพราะเพื่อนเรากลัวหมอนั่นจะว่า
เผยซะหมดว่าเราชื่ออะไร เป็นเพื่อนใคร ทำไมได้เมล
พอนานวันเราก็คุยกันดีขึน
ฉันไมได้กวนเขาเท่าไหร่ช่วงหลังๆ
ระยะสองสามเดือนต่อจากนั้น
เขาก็เคยถามนะว่าที่มาคุยเนี้ยแก้แค้นให้เพื่อนหรอ
เราไมได้ตอบ และว่าแปลกนะวันนี้ไม่กวนเราก็ว่าชอบให้เรากวนหรอ เข
าก็เงียบไป
เพราะเราแอดเพราะหมั่นไส้เท่านั้นเอง
ช่วงเวลานั้นเขาทำงานที่รร.
ส่วนฉัน เรียนต่อ
ช่วงนั้นเราสนิทกัยนมากขึ้น
ฉันได้รูรื่องราวของเค้ามากขึ้น
ถึงจะเคยรู้ผ่านจากเพื่อนมามั้งแล้ว
เขามาปรึกษาเรื่องของแฟนเขา
โปรดติดตามตอนต่อไป
Lovers
8 คน เลิฟลูกหว้า
หน้าส่วนตัว
1031
