22 ธันวาคม 2552 02:17 น.

ตอบฉันทีนะ....ฉันควรจะทำอย่างไร

ลูกหว้า

ก่อนที่ความผูกพันจะหวั่นไหว
ก่อนที่เธอจะจากไปกับเขา
ก่อนที่จะถึงตอนอวสานเรื่องของเรา
บอกหน่อยได้หรือเปล่ารักของเราต้องทำอย่างไร
หากยังมีเวลาแม้น้อยนิด
ช่วยปะติดรอยขาดของรักได้
ตอบฉันทีนะ..ฉันควรจะทำอย่างไร
ที่จะใช้สิ่งไร้ค่าที่เรียกว่าหัวใจ
ร้อยรักของเราใหม่ให้มั่นคง				
20 ธันวาคม 2552 14:18 น.

บางเวลา

ลูกหว้า

บางเวลาช่างแสนอบอุ่น
คนที่เคยคุ้นอยู่ใกล้ใกล้
แต่ถึงเวลาเธอเลือกจากไป
ช่วงเวลาที่มีความหมายเหลือเพียงหยดน้ำตา

บางเวลานั้นอยากลืมเธอ
แต่มันยิ่งเพ้อยิ่งเพ้อยิ่งห่วงหา
บางเวลาที่ไม่อยากเสียน้ำตา
กลับรินไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว

บางเวลาคิดว่าลืมเธอได้
แต่สุดท้ายภาพเธอยังชัดเจนอยู่
และตอนนี้สิ่งสุดท้ายอยากให้เธอรู้
ว่าคนที่รอเธออยู่...รักเธอสุดหัวใจ				
19 ธันวาคม 2552 15:15 น.

จวกกะจอย

ลูกหว้า

จวกคือการต่อว่าต่อขานโดยอารมณ์ขุ่นข้องเป็นมูลฐาน

จอยคือการเชื่อมเข้าด้วยกันอย่างเยือกเย็นและมีเหตุผล

จวกมักทำหน้าแดง

แต่จอยมักทำหน้าดี

จวกมักสร้างรอยแตก

แต่จอยมักสร้างรอยต่อ

จวกมักผลุนผลัน

แต่จอยมักเพ่งพิศ...

ทุกครั้งที่มีการจวก ก็จะมีการเจ็บและจุก

และการจ๋อยก็จะตามมา แต่ถ้าคิดว่าเป็นเรื่อง

จิ๊บจ๊อย เอาใจเขามาใส่ใจเรา

ค่อยๆพูดภาษาดอกไม้ การจอยก็จะเกิดขึ้น

หากยังถูกจวกอีก พึงจำไว้

คนไม่จวกตอบได้ชื่อว่าชนะสงคราม

ที่ชนะได้ยาก

เอาเถอะ...ลองทำใจเย็นๆลืมภาพเก่าๆ

แล้วเริ่มต้นจอยกันใหม่ประเดี๋ยวก็จะเจ๋ง

กับแจ๋วเองนะเจ๊....นะเฮีย.....				
18 ธันวาคม 2552 21:30 น.

just let me cry

ลูกหว้า

ปล่อยให้ฉันร้องไห้ได้ไหม ปล่อยให้มันระบายออกมา

อย่าให้ฉันต้องกลั้นอีกเลย น้ำตา มันล้า

มันท้อขอทีอย่าให้ฉันต้องตอบได้ไหม

อย่าให้อธิบายตอนนี้

อย่าไปโทษใคร ไม่ดี ไม่มี ใคร

ไม่มีใครไม่ดี ไม่มีใครที่ต้องช้ำ

ไม่มีใครเป็นคนทำ ไม่มีใครเห็นใจ

พรุ่งนี้ยังมีดวงตะวัน ดอกไม้กำลังจะบาน

และฉันก็เป็นแค่คนไม่มีความหมาย

ถึงจะทำอย่างไร 

เขาก็ยังจะไป อย่าไปโทษใคร อย่าเลย

อย่าบอกฉันให้หยุดได้ไหม

ปล่อยให้ฉันร้องไห้สักหน

อย่าไปถามทวงเหตุผล

ปล่อยคนทั้งคนจากไป				
18 ธันวาคม 2552 21:11 น.

ไม่เคยโกรธแต่น้อยใจขอรับ

ลูกหว้า

ไม่ น่าทำห่างเหินแกล้งเมินหมาง

เคย สวนทางก็ใครทำไม่เห็น

โกรธ ตนเองด้อยต่ำยากลำเค็ญ

แต่ มาเร้น รอบรักมั่นภักดี

น้อย อำนาจวาสนาซะตาตก

ใจ ตระหนักมากนักไร้ศักดิ์ศรี

ขอ คุณโปรดเมตตาได้ปราณี

รับ ว่าไม่น้อย เรื่องน้อยใจ				
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกหว้า