31 พฤษภาคม 2549 13:57 น.

ใครบอกว่ารักคือการให้

ลูกหว้า

ใครบอกว่ารักคือการให้
ฉันว่าเป็นอะไรๆหลายๆสิ่ง
ศรัทธา...ความหวัง...ความจริง
อ่อนหวาน..เหย่อยิ่ง...สิ่งมากมาย
ไม่มีอะไรแน่นอน
บางวันก็ทุกข์ร้อนจนร้องไห้
บางวันก็อยากกะล่อนให้ขาดใจ
ศักดิ์ศรีอะไรๆก็ไม่สำคัญ
บางที่ก็รู้สึกอย่างนี้
ก็รักเค้ามาเป็นปี
ความคิดถึงที่มีก็ยังไม่ซำกันสักวัน
แต่ก็ยังอยู่ในคำจำกัดความสั้นๆของหัวใจ				
31 พฤษภาคม 2549 13:47 น.

อรุณสวัสดิ์

ลูกหว้า

ฉันตื่นอรุณสวัสดิ์กับแสงแดดยามเช้า
อรุณสวัสดิ์ไอหมอกบางเบา ริมหน้าต่าง
อรุณสวัสดิ์กับความรักที่เดินทาง
อรุณสวัสดิ์นะฟ้ากว้าง...อรุณสวัสดิ์นะเธอคนดี
ฉันลืมตาขึ้นพร้อมกับความคิดถึง
รู้ใหม..เธอคือคนที่หนึ่ง..ในฝันลึกซึ้งคืนนี้
เธอคือที่หนึ่ง....ในทุกลมหายใจที่ฉันมี
ฉันตื่นขึ้นมาเพื่อรักเธอคนดี....รักเธอคนนี้คนเดียว				
15 พฤษภาคม 2549 10:08 น.

ยามยามหัวใจคิดถึงเธอ

ลูกหว้า

ยามห่วงใยมีใครให้คิดถึง
ยามยามหนึ่งคิดถึงใครบ้างไหม
ยามยามเหงาอยากให้เราอยู่เคียงใกล้
ยามยามไกลหัวใจคิดถึงเธอ
ยามยามนึกนึกถึงเพียงใบหน้า
ยามยามเหงาเหว่ว้าเธอรู้ไหม
ยามยามหนาวยามร้อนนึกถึงใคร
ยามห่างไกลคิดถึงใจเธอผู้เดียว				
15 พฤษภาคม 2549 09:50 น.

ฝาก บอกว่าคิดถึงเธอนะ

ลูกหว้า

ฝากก้อนเมฆนุ่มๆไปบอกว่าคิดถึง
ฝากสายลมอุ่นๆไปบอกว่าห่วงหา
ฝากสายฝนเย็นๆว่าคิดถึงทุกเวลา
ฝากทุกอย่างมาด้วยจริงใจ				
3 พฤษภาคม 2549 10:27 น.

ธรรมชาติที่งดงาม...........

ลูกหว้า

หมอกคล้อย...ย้อยตํา...อำลาฟ้า
ห่มผ้า...แพรป่า...ไพรสีเขียว
นำค้าง...วางวาว...ตามใบเรียว
โค้งเคียว...ค้อมยอด...ทอดลงราย				
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกหว้า