ความผิดพลาดที่ชีวิตลิขิตเอง

ลูกสาวพระอาทิตย์

การที่เราทำความผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความผิดพลาดที่ไม่อาจจะโทษใครได้ 
นอกจากตัวเราเอง คงไม่มีคำพูดไหนที่จะบอกได้ดีเท่ากับคำว่า ..เราทำตัวเอง..
จะไปโทษใคร โทษฟ้า โทษดิน คงไม่ได้ ชะตาฟ้าไม่ได้ลิขิต แต่ตัวเราเองที่จะต้องลิขิตชีวิตตัวเอง
       ความผิดเดิม ๆ ความผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใช่ว่าที่ยังวนเวียนทำอยู่ ใช่ว่าที่ทำ
ไม่รู้ตัว รู้ตัวดีแต่เพราะอะไรยังทำ นั่นสิ..เพราะอะไร? คนภายนอกที่มองเห็น
คงมองว่าโง่ งี่เง่า แต่ถ้าไม่เกิดกับใครคงไม่รู้ อาจมีทางเลือกที่ดีกว่า แล้วทำไม
ไม่เลือก นั่นสิ..ทำไม? 
       ความผิด มักจะหอมหวานเสมองั้นเหรอ หรือเพราะว่ามันสร้างมาให้คนเห็นแก่ตัวอย่างเรา ก็รู้แล้วทำไมไม่ลืมตาออกมาเผชิญความจริงซักที กลัวอะไร 
นั่นสิ..กลัวอะไร? 
       กลัวความดีงามเหรอ... กลัวความถูกต้องเหรอ... 
       ยิ่งก้าว ยิ่งถลำลึก ไม่รู้ว่ามันจะก้าวขาออกมาได้สักที เหนื่อยเหลือเกิน กับสิ่งที่ต้องเผชิญอยู่ทุกวันนี้ เหนื่อยเหลือเกินกับการที่ไม่สามารถบอกใครได้ 
เหนื่อยเหลือเกินที่ต้องโกหก 
       แล้วท่านล่ะ เคยไหมที่ต้องโกหก เพื่อคนที่ตัวเองรัก