30 กันยายน 2548 14:52 น.
ลูกสาวคนโต
บ่อยครั้งที่เราวุ่นวายไปกับเรื่องราวมากมาย
วุ่นวายไปกับใครหลาย ๆ คน จนลืมคนข้างกาย
บางครั้งเราไปพบใครคนใหม่ และลืมเลือนใครคนเก่า
ใครบางคนที่พร้อมจะอยู่ข้างเรา อยู่ที่เก่า ที่เดิมเสมอมา
ใครที่ไม่เคยเรียกร้อง ไม่โหยหา ไม่ทำให้มีน้ำตา
ใครคนนั้น คือ เพื่อน เป็นมิตรภาพที่ยั่งยืน
เราจะทำยังไงให้รักษา ดูแล เพื่อนของเรา ไม่ทำหล่นหายไป
เพื่อรักษามิตรภาพดี ๆ เหล่านี้ไว้ ตลอดไปทุกเวลา
29 กันยายน 2548 18:01 น.
ลูกสาวคนโต
อดีต คือ สิ่งที่ไม่อาจแก้ไข
ปัจจุบัน คือ สิ่งที่ต้องทำให้ดีที่สุด
อนาคต คือ สิ่งที่หวังอยากให้เป็น
แล้วคุณ ๆ หล่ะ อดีต ปัจจุบัน และอนาคต เป็นอย่างไร
28 กันยายน 2548 14:46 น.
ลูกสาวคนโต
บางครั้ง บ่อยครั้ง หรือหลาย ๆ ครั้ง
สิ่งดีหรือเลวร้าย ความดีใจหรือเจ็บปวด เดินทางมาหาเรา
พร้อมกับใครหรืออะไร แล้วได้ฝากให้เราได้รับรู้ จนรู้สึกไป
เราเป็นคนจึงรู้สึกได้ในทุก ๆ เรื่องราว
แต่จะเลือกได้มั้ย ว่าเราอยากจะจดจำ หรือลืมเลือนอะไรไปบ้าง
ในแต่ละเหตุการณืที่เกิดขึ้น ผ่านมา
ทำไมสิ่งที่เราจดจำล้วนเจ็บปวด ทั้งที่อยากลืมเลือน
แต่สิ่งที่เรามักจะลืมเลื่อนไป โดยไม่ได้จดจำ กลับสวยงาม
คงไม่ยากหากเราจะจดจำสิ่งดี ความดี ความสุข แม้เล็กน้อย และสั้น
ดีกว่าลืนเลือนในสิ่งที่เล็กน้อย แล้วไปจดจำในความเจ็บปวด
ความทุกข์ ความเสียใจที่เกิดบ่อยครั้ง ลืมเลือนไปบ้างในการเจ็บปวด
จดจำไม่ลืมเลือน................................................ลืมเลื่อนเพื่อไม่จดจำ
23 กันยายน 2548 12:47 น.
ลูกสาวคนโต
เคยรู้สึก หรือคิดมั้ย ว่าเราเกิดมาเพื่อพบเจอกับใคร อะไร หรือสิ่งไหน
แล้วเราเกิดมาเพื่อใคร ใครที่จะเกิดมาเพื่อเรา
เราและเขา กำลังเดินทางเพื่อรอวันที่จะได้พบและเจอกัน
จริงมั้ย จริงหรอ แล้วเมื่อไหร่ ใครที่เรารอคอย
จะเข้ามาทักทาย มาทำให้การอคอยของเรา สิ้นสุดลง
20 กันยายน 2548 14:00 น.
ลูกสาวคนโต
หลายคนหาเหตุผลในการบอกเลิกกัน หรือไม่รักกัน
เพียงแค่บอกว่า เราไม่มีเวลาให้กัน
ทั้งที่คนเราก็มี 24 ชั่วโมงเท่ากัน ทั้งนั้น
หรือบางคนบอกว่า เราอยู่ห่างกันเกินไป
ระยะทางทำให้เรา ไม่รักกัน
ทั้งที่ ระยะทางจากที่หนึ่งไป่หนึ่ง ก็เท่าเดิม
ที่เปลี่ยนน่ะคือ ความรักของเราเอง
ไมไม่บอกว่า เพราะเราไม่รักกันแล้วล่ะ
ทำไมต้องโทษหรือ เอาเวลากับระยะทาง มาเป้นข้ออ้าง
ทั้งที่ตอนพบรัก มีความรัก ดูแลความรัก
เวลาและระยะทางก็ นำมาเรามาพบกัน