19 เมษายน 2547 17:07 น.
^ลูกปัด^
ยามรักหวานมันก็หวานซาบซ่านจิต
ทำให้คิดหลงไหลเพ้อใฝ่ฝัน
ทำให้คิดพร่ำเพ้อทุกคืนวัน
ทำให้ใจไหวหวั่นฝันละเมอ
ยามรักขมมันก็ขมเกินข่มจิต
เคยแนบชิดกลับต้องร้างต้องห่างหาย
เคยมีเขาเป็นเงาเคียงข้างกาย
ต้องมากลายเป็นจากไม่อยากจำ
มาวันนี้หัวใจได้เรียนรู้
ให้ใจอยู่กับตัวเองบ้างสักพัก
เหนื่อยมาหนักกับรักที่ไม่เคยจะจีรัง
ทำท่าว่าจะสมหวัง.. สุดท้ายก็พังทลาย
มาวันนี้ไม่มีดั่งวันวาน..หวานนั้นได้แปรเปลี่ยน
ย้ำใจไว้ที่ผ่านมาคือบทเรียน..ได้จด..ได้เขียน..ให้เป็นครูคอยสอนใจ
10 เมษายน 2547 15:35 น.
^ลูกปัด^
รู้ดีว่าเป็นได้แค่คนคั่นเวลา
ที่ผ่านมา..มันคงเป็น..ได้แค่ฝัน
แต่ที่เธอเข้ามาทำท่าว่าจะผูกพัน
เข้าจังหวะ..ที่ฉัน..บังเอิญเหงา..เข้าพอดี
มันเป็นความฝัน ที่เธอเข้ามาช่วยสานต่อ
มาถักทอความรัก ที่เคยขาดหาย
มาเป็นเพื่อน เป็นทุกอย่าง อยู่ข้างกาย
มาเป็นคำตอบสุดท้าย ก็คือเธอ..
แล้ววันนี้ เธอมาบอก ว่าไม่ใช่
เป็นเพราะใจเธอนั้น มันหวั่นไหว
เธอมีเขาทั้งคนอยู่ในใจ
เราเป็นได้แค่คนคั่นเวลา..
ขอซื้อเวลาเธอไว้ตรงนี้
ที่เคยมีความรัก ผูกพันให้
ซื้อเวลา ซื้อนาที ที่ผ่านไป
และซื้อใจกลับมาอยู่ที่เดิม...
10 เมษายน 2547 15:31 น.
^ลูกปัด^
รู้ดีว่าเป็นได้แค่คนคั่นเวลา
ที่ผ่านมา..มันคงเป็น..ได้แค่ฝัน
แต่ที่เธอเข้ามาทำท่าว่าจะผูกพัน
เข้าจังหวะ..ที่ฉัน..บังเอิญเหงา..เข้าพอดี
มันเป็นความฝัน ที่เธอเข้ามาช่วยสานต่อ
มาถักทอความรัก ที่เคยขาดหาย
มาเป็นเพื่อน เป็นทุกอย่าง อยู่ข้างกาย
มาเป็นคำตอบสุดท้าย ก็คือเธอ..
แล้ววันนี้ เธอมาบอก ว่าไม่ใช่
เป็นเพราะใจเธอนั้น มันหวั่นไหว
เธอมีเขาทั้งคนอยู่ในใจ
เราเป็นได้แค่คนคั่นเวลา..
ขอซื้อเวลาเธอไว้ตรงนี้
ที่เคยมีความรัก ผูกพันให้
ซื้อเวลา ซื้อนาที ที่ผ่านไป
และซื้อใจกลับมาอยู่ที่เดิม...
หน้าส่วนตัว
1207
