30 กันยายน 2547 16:18 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
อยากเอาใจไปใกล้เธอเพ้อพร่ำรัก
อยากผ่อนพักตรงตักอุ่นกรุ่นไอหวาน
อยากลบความเดียวดายไร้ทรมาน
อยากผสานใจเชื่อมใจได้พบกัน
อยากซบลงข้างไหล่ให้คลายเศร้า
อยากบรรเทาร้อนรนพ้นโศกศัลย์
อยากกระซิบรักชื่นทุกคืนวัน
อยากเก็บฝันเพราะพร่ำไป...ไม่เคยจริง
27 กันยายน 2547 16:05 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ฉันเลือกเดินบนชีวิตที่คิดฝัน
หวังสักวันมีคนใดได้ปรึกษา
จึงทุ่มกายเทใจเดียวเพื่อเยียวยา
กลับน้ำตาหวังที่วาดมาขาดลง
เมื่อคนนั้นหลอกลวงโลกก่อโศกเศร้า
มาปล้นเงารักจริงใจทิ้งให้หลง
ฉุดหัวใจย้อมสีดำเกินดำรง
ชีพประสงค์หยุดอยู่ที่ไม่มีใคร
ต่อแต่นี้ไม่ขอเจอเธอคนนั้น
จะกลับไปมุ่งมั่นสรรค์ฟ้าใหม่
เจ็บแล้วจำเรื่องเธอสร้างไว้อย่างไร
เพราะหัวใจนี้ยากรับกับคนลวง
26 กันยายน 2547 23:16 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
อาจไม่เก่ง...ไม่ดีอย่าง...ทางคิดฝัน
อาจไร้ชั้น...เชิงใด...ได้ก้าวต่อ
อาจผิดพลั้ง...หวังสิ้นไป...ให้จำรอ
เก็บและท้อ...เกินจักสู้...รู้สึกดี
ถามชีวิต...ลิขิตทาง...อย่างนี้หรือ
เลวร้ายคือ...ความเป็นจริง...ทิ้งศักดิ์ศรี
แล้วเมื่อไร...จะได้พัก...บ้างสักที
หรือโลกนี้...มุ่งกระหน่ำ...ซ้ำค่าคน
มีเพียงแต่...ยอมรับ...กับโลกกว้าง
จงปล่อยวาง...รู้คิดทำ...นำเหตุผล
เก็บความดี...คู่หัวใจ...ใช้เตือนตน
แม้จำต้อง...ดิ้นรน...ทนอย่างไร
จำสุขทุกข์...เป็นเหตุการณ์...ผสานค่า
เหน็ดเหนื่อยล้า...สำนึกรู้...ตรองดูใหม่
มิต้องวัด...จัดกัน...ชนชั้นใด
อยู่ที่ใจ...สำคัญกว่า...กล้าเผชิญ
อาจไม่เก่ง...ไม่ดีอย่าง...ทางคิดฝัน
อาจไร้ชั้น...ไร้ความแน่...แค่ผิวเผิน
แต่สำนึก...ชี้ถูกผิด....คิดก้าวเดิน
ไม่ไกลเกิน...จุดปลายทาง...สร้างความดี
23 กันยายน 2547 17:29 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
พรุ่งนี้แล้วเป็นพรุ่งนี้ที่คอยอยู่
วันเราคู่เช่นเดิมเสริมใยรัก
พรุ่งนี้แล้วโศกลบหายได้ทายทัก
วันฉันกลับมาพักลงตรงใจเธอ
เพียงพรุ่งนี้รอยยิ้มสานผสานจิต
ต่อใกล้ชิดเชื่อมดวงใจไม่พลั้งเผลอ
เพียงพรุ่งนี้เหงาหม่นหมดอดละเมอ
ไม่ต้องเก้อด้วยเจอกัน....ฉัน...เคียง....เธอ
16 กันยายน 2547 21:10 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
แวะมาหา...เพราะคิดถึง...ซึ้งเธอฉัน
นานแบบนั้น...ที่หายไป...ทำใจหาย
แต่คิดถึง...ยังเชื่อมใจ...ไม่เคยคลาย
หยุดเหนื่อยหน่าย...หากคิดถึง...ติดตรึงตรา
...รู้หัวใจ...รับบ้างไหม...ใจมันบอก...
รักมันตอก...ย้ำคิดถึง...จึงตามหา
ความรู้สึก...ใช่ผันผ่าน...กาลเวลา
เมื่อกลับมา...โอบรักไว้....ให้ฝังจำ
ส่วนตัวเธอ...คิดอย่างไร...ในวันจาก
คิดถึงมาก...เหมือนกันไหม...ไม่ถลำ
อย่าปล่อยให้...รักจางหาย...กลายสีดำ
คิดถึงนำ...ทุกข์เป็นสุข...ทุกบทตอน