3 ตุลาคม 2551 12:16 น.
ลูกกลิ้ง
จิต เราสองปรองร่วมรวมความรัก
ใจ จึงภักดิ์หนักแน่นแสนห่วงหา
ตรง ถึงกันมั่นคงตรงวาจา
กัน ของกันสัญญาว่าอาทร
ผูก สมัครรักใคร่ให้ใกล้ชิด
พัน วจีที่ผลิตคิดอักษร
รัก ที่เลือกเหยือกเย็นนิรันดร
ใหม่ ออดอ่อนอ้อนย้ำสำหรับเธอ
สุข จนเพ้อยามเธอส่งยิ้มมา
ใจ จึงพาให้ปริ่มพริ้มเสมอ
เหลือ แต่เฝ้าเท่านั้นวันใฝ่เจอ
เกิน จะเพ้อรำพันฝันสองคน
รัก สถิตจิตใจให้สุขล้น
เพลิน เสียจนท้นท่วมทุกแห่งหน
สด เรืองศรีที่ไร้ไกลทุกข์ทน
ใส กมลคนรักภักดีกัน
มอบ ไออุ่นจุนเจือเพื่อสองเรา
รัก ที่เฝ้าห่วงหาพาสู่ฝัน
ให้ สิ่งดีมีไว้ในนิรันดร์
เธอ สำคัญเสมอเมื่อฉันเจอ
ใจ จะขาดปรารถนามาเคียงคลอ
ฉัน เฝ้ารอคอยวันมั่นเสมอ
เหม่อ มองหาคราหายไม่พบเธอ
ลอย ล่องไกลให้เพ้อละเมอนาน
หาก คิดถึงส่งใจให้กันบ้าง
เธอ อย่าห่างร้างไกลให้ประสาน
ยัง คะนึงซึ้งเสมอทุกวันวาร
คอย ดวงมาลย์มาคล้องครอบครองใจ
ฉัน จะรักภักดีตลอดกาล
พลอย สุขศานต์นานไปให้สดใส
อุ่น ไอรักหนักแน่นแสนยาวไกล
ใจ สองใจหล่อหลอมย่อมมั่นคง
1 ตุลาคม 2551 12:08 น.
ลูกกลิ้ง
โปรด จงรู้สู่ใจในความรัก
อย่า ได้หักห้ามให้ฉันคิดถึง
ถาม เธอมาค่าภักดีที่ตราตรึง
ว่า คำนึงซึ้งไหมไว้ชื่นชม
ฉัน จะรักภักดีที่ตัวเธอ
เป็น เสมอเพ้อหามาสุขสม
ใคร ได้เห็นเช่นนั้นพลันภิรมย์
เมื่อ เหมาะสมร่มรักจักชักพา
ใน เมื่อฉันรักเธอเสมอมั่น
อดีต นั้นพลันล้างห่างค้นหา
และ ใจชอบตอบไว้ในวิญญา
โปรด รู้ว่ารักนั้นนิรันดร
อย่า คะนึงถึงใครในเมื่อรัก
ถาม ใจฉันนั้นภักดิ์ไม่หลอกหลอน
ว่า สิ่งจริงอิงแอบแนบอาทร
อดีต สอนให้หนักภักดีเธอ
ฉัน แสนห่วงหวงเธอเสมอมา
เคย หนาวเหน็บเจ็บอุราคราไผลเผลอ
รัก ครั้งนี้มีสุขไม่ทุกข์เก้อ
ใคร เสนอเหม่อมาหาแลมอง
รู้ แต่ตอนอาวรณ์อาทรนัก
ไว้ ตระหนักภักดีที่เราสอง
อย่าง มั่นคงตรงไว้ขอใฝ่จอง
เดียว ใจของที่รักจากวิญญา
เดี๋ยว จะร่วมรวมใจให้เป็นหนึ่ง
นี้ ภักดีที่ถึงพึงปรารถนา
รัก ของฉันมั่นคงตรงอุรา
เธอ คือฟ้ามาโปรดอย่าโกรธเลย
และ สาบานผ่านฟ้ามาคราวนี้
รัก ที่มีดีไกลใจเปิดเผย
ตลอด กาลนานอยู่คู่ชิดเชย
ไป เขนยเกยข้างอย่างนิรันดร์
29 กันยายน 2551 09:44 น.
ลูกกลิ้ง
เราคนไทยใยต้องจ้องห้ำหั่น
จะฆ่ากันบรรลัยไปถึงไหน
ปู่ย่าเราเฝ้ารักพิทักษ์ไว้
เหตุไฉนให้ร้ายทำลายพัง
เลือดของไทยไหลหลั่งครั้งเก่าก่อน
คืออนุสรณ์สอนชนคนรุ่นหลัง
กี่หยาดหยดรดไปใยไม่ฟัง
ฤา ความหวังพังหายมลายสิ้น
อย่าแบ่งฝักแบ่งฝ่ายอายต่างชาติ
ที่โอกาสขาดไปใจถวิล
สามัคคีมีไว้ในแผ่นดิน
จะไม่สิ้นชาติไทยให้ใครเลย
เหล่าลูกหลานชาวไทยใจทะนง
อย่าได้หลงคงไว้ให้ใครเสย
ชาติของเราเฝ้ารักอย่าเฉยเมย
ให้เขาเปรยเผยไทยไร้สามัคคี
มาร่วมมือร่วมใจกันสร้างชาติ
ให้ผงาดอาจ-องคงศักดิ์ศรี
ไทยคือไทยให้ใครมาย่ำยี
สามัคคีมีไว้ให้ทั่วกัน
บรรพชนคนไทยในกาลเก่า
ท่านคอยเฝ้าสร้างเมืองเฟื่องความฝัน
เป็นแหลมทองผองไทในทุกวัน
อย่ามาบั่นสามัคคีที่มีมา
รักกันไว้ในชาติศาสน์กษัตริย์
อย่าได้ปัดขัดกันเกินรักษา
เราลูกหลานชาวไทยในวิญญา
มาร่วมหาสามัคคีเพื่อชาติไทย
27 กันยายน 2551 10:31 น.
ลูกกลิ้ง
อาจ เพราะความเข้าใจในรู้สึก
เป็น ส่วนลึกของกันปันห่วงหา
เพราะ บ่วงรักสลักร้อยในอุรา
เรา จึงมาพบพานสานผูกพัน
คู่ บุญร่วมรวมจิตสถิตไว้
กัน และกันผันใจให้ผูกฝัน
มา แนบข้างอย่างจันทร์คู่ตะวัน
แต่ มิตรภาพตราบวันมิพลันไป
ชาติ ปางก่อนย้อนย้ำคำสาบาน
ไหน เลยผ่านอธิฐานซ่านหวั่นไหว
จะ สมหวังดั่งพรหมห่มฤทัย
รัก ที่แท้แน่ใจในตัวเธอ
รัก คือสิ่งจริงใจในผูกพัน
เธอ เป็นฝันฉันท์มิตรชิดเสมอ
ตลอด กาลผ่านห้วงเวลาเจอ
ไป จนเพ้อห่วงหาและอาทร
เป็น ความรักสลักไว้ให้ตราตรึง
ลม ลึกซึ้งจึงบอกใช่หลอกหลอน
หาย เพียงครู่รู้ไหมให้อาวรณ์
ใจ สะท้อนอ้อนรักหนักมากมาย
ของ ความรักภักดีที่เที่ยงแท้
กัน ทุกภพสบแน่แม้หลากหลาย
และ ต่างพร้อมยอมรับและทักทาย
กัน เลือนหายจากฝันทุกวันคืน
26 กันยายน 2551 15:18 น.
ลูกกลิ้ง
.อยากตื่นมาพาใจไปปลอบขวัญ
แรกของวันหมั่นมอบด้วยห่วงหา
หอบห่วงใยให้เธอทุกเวลา
แห่งศรัทธารักเราเข้าชื่นบาน
.แม้ยามเที่ยงเคียงกันคอยทานข้าว
คุยเรื่องราวเราสองคล้องประสาน
มอบไออุ่นกรุ่นใจทุกวันวาร
เป็นสายธารแห่งรักสลักไว้
.ยามบ่ายคล้อยคอยป้อนอ้อนคารม
ให้ชื่นชมสมใจไม่หวั่นไหว
อยู่ดูแลแต่เธอเสมอไป
จะพิทักษ์รักไว้ให้สุขเพลิน
.ยามเย็นย่ำค่ำลงคงพาเจ้า
จะเกี่ยวก้อยร้อยใจไม่ห่างเหิน
แม้ฝนตกร่วมเรียงเคียงข้างเดิน
ขอเผชิญผองภัยร่วมใจกัน
.ยามดึกดื่นคืนไหนใจเจ้าหวั่น
จะคอยหมั่นดูแลแผ่สุขสันต์
ขจัดภัยให้พ้นทุกทุกวัน
เฝ้ากล่อมขวัญฝันดีมีสุขไป
.แต่ยามนี้คนอื่นคอยยืนบัง
เราจึงยังไม่รู้มีสิทธ์ไหม
ที่จะเอ่ยเผยรักจากหัวใจ
ได้แต่มอบห่วงใยให้ฝันดี
หน้าส่วนตัว
947
