23 มีนาคม 2551 13:23 น.
ลุงแทน
ความเจ็บปวดหลังเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน
เมื่อ นานมาแล้ว วันหนึ่งผมได้เดินไปที่บ้านคุณพ่อคุณแม่ บ้านหลังเล็กที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว ผมนั่งดูรูปเก่าๆ .... รูปวันเกิดของเรา รูปงานแต่งงานของคุณพ่อคุณแม่ และ รูปงานศพของท่าน ผมบังเอิญมองเห็นซองสีน้ำตาลที่ไม่ได้ถูกเปิดอยู่ซองหนึ่ง ผมจึงหยิบมาเปิดดู ข้างในซองเป็นข่าวแก๊สระเบิดเมื่อปี 2533 จากหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง ที่ลงข่าวเกี่ยวกับตระกูลของเรา ซองนี้ถูกส่งมาจากเพื่อนของคุณพ่อเพื่อให้คุณปู่คุณได้ย่าอ่าน ... ท่านคงจะเจ็บปวดเกินไป จนตัดสินใจไม่เปิดมาอ่านมัน ข้างๆกันนั้นผมได้เห็นไดอารี่ของคุณย่า ยิ่งผมได้อ่านก็ยิ่งเข้าใจความรู้สึกของท่านตอนนั้นมากขึ้น ......
24 กย 2533 รู้ข่าวจาก.. ปึกเกิดอุบัติเหตุแก๊สระเบิด ไปที่ รพ ตำรวจ เรา ป๋า แป๊ดไปพบ อาการหนักมาก หมอกำลังช่วยอยู่ในห้อง burn unit คืนนี้เป็นคืนสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของพวกเรา โศกนาฎกรรมร้ายแรงที่สุด สูญเสียเหลือจะพูด
25 กย 2533 ปึกจากพวกเราไปเสียแล้วตอน 9 โมงกว่า ช็อคกันหมดไม่น่าเชื่ออว่ามันจะเป็นจริง มันเป็นไปได้อย่างไร เมื่อวันก่อนยังอยู่กันดีๆ เราล้มป่วยเป็นงูสวัสดิ
30 กย 2533 หนังสือบ้านและสวนลงบทสัมภาษณ์ปึกที่ให้ก่อนเสีย ลงพวกประวัติการเรียน เป็นรูปปึกนั่งใน office เหมือนปึกยังอยู่จริงๆ
3 ตค 2534 ไปงานศพปึก แล้วแวะไปดูอาการต้อง ไม่ดีเลย เหมือนหายใจไม่ออก หอบมาก
4 ตค 2534 ต้องจากไปอีกคนอย่างสงบ
6.04 น. ฝนตกพายุเข้าตลอดคืน ตอนเช้าน้ำท่วม เหมือนฟ้าจะร้องไห้ให้ต้องจริงๆ ตั้งสวดศาลา 7 สวดคู่กัน เขาจากไปด้วยกัน คงจะเป็นคู่กันมาก่อน เราพยายามตัดใจ มองไปที่หลาน 2 คน ปุ๊กกะปอม ไม่อยากเชื่อว่าจะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่อายุแค่นี้ สวรรค์จะรับแต่คนดี ๆ ไม่รับคนชั่ว!!!!!!!!!!! ต้องจากไปหลังจากปึก 9 วัน เขาไปด้วยกันเพราะเค้าคู่กันมาทุกชาติ!!!!!!!!!!!
25 ตค 2534 1เดือนที่ปึกจากไป ยังไม่ฝันเลย อยากเจอปึก บ้านที่ไม่มีปึก เงียบเหงาจริงๆ
16 พย 2534 วันเกิดต้องครบรอบ 36 ปี ถ้าต้องยังอยู่
19 พย 2534 วันครบรอบแต่งงานของเรากะป๋า 43 ปียังไม่อยากเชื่อว่าเสียลูกกะลูกสะใภ้ไปแล้ว พาปุ๊กไปหาจิตแพทย์ เพื่อดูว่าสภาพจิตเป็นไรหรือเปล่า ปรากฏปุ๊กบอกหมอว่าอย่ามาถาม ไม่อยากตอบ
21 พย 2534 ครบรอบ 10 ปี ปึกต้องแต่งงานสมรสพระราชทานน้ำสังข์
23 พย 2533 ครบรอบ 10 ปี วันแต่งงานปึกกะต้อง ปอมกะเราไปดูปุ๊กเป็นเชียร์ลีดเดอร์สีเขียว ชอบใจใหญ่ กลับมาไปหาอาจารย์สวดมนต์ให้ปึก ขอให้ทั้งสองคนไปเกิดเป็นเทพ ท่านบอกเค้าอยากจะมาเอาลูกไปด้วย แต่บอกเค้าไปแล้วว่าไม่ได้ เขารู้ตัวว่าตายไปแล้ว ตอนแรกเข้าบ้านมาไม่มีใครคุยด้วย แม่กะลูกก็ไม่คุยกะเค้า แต่ตอนนี้เค้าไปเกิดเป็นเทพแล้วให้เราสบายใจได้
25 พย 2533 ครบ 2 เดือนที่ปึกจากไป
3 ธค 2533 วันเกิดปึกครบ 38 ปีเต็ม เหมือนฝัน ไม่น่าจริง ถ้าปึกอยู่เค้าคงจะทำอะไรหลาย ๆ อย่างที่พูดไว้ในปีนี้ จะต้องแลกของชำร่วยได้ดีกว่าปีที่แล้ว เพราะได้งานเพิ่มขึ้นมาก ปึกจากไปก่อน 68 วัน ก่อนอายุ 38ปี ต้องจากไปก่อน 42 วันก่อน 36 ปี
24 ธค 2533 ไปหาอาจารย์ อาจารย์บอกบ้านนั้นนะรวย แต่เค็มนะ (คุณย่าครับ คงจะไม่ได้แค่เค็มแล้วละครับ ....) พูดว่าปึกไปเกิดภพใหม่แล้ว เขาตัดใจได้ แต้ผู้หญิง(ต้อง) ยังไม่ไปไหน ยังมีห่วง ยังวนเวียนดูลูกสาว ให้ทำบุญไปให้เยอะ ๆ จะได้ไปดี แล้วทำรูปแม่เค้าให้ลูกแขวนคอด้วย ...............................
10 ธค 2534 ป๋า(คุญปู่) เสียเพราะหัวใจวาย
29 ธค 2535 คุณย่าเสียเพราะมะเร็งลำไส้
ไม่ ว่าอ่านสักกี่ครั้ง ไดอารี่เล่มนี้ก็ยังทำให้ผมร้องไห้ได้ทุกครั้งจริงๆ ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างคือสิ่งที่เกิดครอบครัวของเรา ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ ว่าญาติกันทำไมถึงทำกันได้แบบนี้
ผมรักคุณย่ามากนะครับ ถึงเราจะได้อยู่ด้วยกันไม่กี่ปี แต่ผมก็รับรู้ได้ว่าคุณย่าเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆ
ขอบ คุณญาติฝั่งแม่ทุกคนการกระทำ และคำพูดที่คอยเสียดแทงมัน ทำให้เราเข้มแข็งได้เช่นทุกวันนี้ อดีตที่แสนเลวร้ายจะไม่สามารถทำให้เราอ่อนแอจนไม่มีทางสู้ได้อีกแล้ว ผมจะรอจนกว่าจะเป็นวันของเราบ้าง ...
วราชัย เลขะวณิช Varachai Lekhavanija
My tears flow down like river.. it’s too much for her to bury her own son, daughter in law , and husband, and I hate myself that I was too young at that time.. I wish I could comfort her Or at least had a chance to be with her more!!!!
We used to be the happiest family that I couldnt ask for more ..But why? why God have to take away my everything! At least he should gave us more time!!! Why this tragic kept on happening to us? Why good people have to suffer like this? Sometimes, I really want to give up, I’m too tired to fight!!! it's even hard to live!
U have no idea how much I miss 4 of u ,my real and only family. How plesant life would be, if I have 4 of u back together again!!! I wish u knew, how hard I try to make all of u proud. I really do!! But at least I know that you are watching me up there..please help me. Make them pay. I don’t wanna live like this anymore! P.s one thing my mom should be proud…though her own family didn’t give a shit about her…but I know that khunpu and khunya love her like thier own blood and will treat her well there!! Wait for me, ill see you all in heaven!!! but first let me send those ****** to hell!!!
วินิตา เลขะวณิช Vinita Lekhavanija
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
หน้าส่วนตัว
1273
