30 ตุลาคม 2550 21:24 น.

เหมันต์ วันอดีต

.... สายลมเหนือ  เตือนใจ  ให้คิดถึง
วันที่ซึ้ง  ตรึงตรา  คราหน้าหนาว
รับสายลม  ห่มร่าง  กายสะท้าน
ใบไม้กราว  ซ่านเหมันต์  ฉันคนึง

.....วันที่ฉัน  กับเธอ  เจอครั้งแรก
ใจเสี้ยวแปลบ  แรกพบ  สบพักตร์ผ่อง
เสื้อสีเหลือง  เรืองรอง  ผิวสีต้อง
เปล่งดั่งทอง  บริสุทธิ์  สุดงามตา

.....ผมสลวย  สวยสม  คมใบหน้า
สองนัยตา  ดำขวับ  รับคิ้วเข็ม
คิ้วดันศร  งอนรับ  พักตร์งามเด่น
ดุจดั่งเช่น  นางอัปสร  ต้องเดินดิน

.....ฉันตลึ่ง  ถึงช้างเผือก  เลือกเกิดป่า
วาสนา  นำพา  มาหรือแกล้ง
สายลมหนาว  พราวมา  กลับร้อนแทน
เหมันต์แห่ง  แว้นแคว้น  แดนเชียงราย

869

love

comment

30 ตุลาคม 2550 19:03 น.

แด่..........

ลุงแทน


     แด่.........เธอ  ที่ฉันรัก  ดังดวงแก้ว
แด่......เธอ  ที่ฉันแค้น  แสนคับอก
แด่......เธอ  ที่ทำฉัน  น้ำตาตก
แด่......เธอ  ที่โกหก  พกความลวง

     ต้อง........ขอบใจ  ที่เธอ  เป็นครูให้
ต้อง......ขอบใจ  ในความดี  ที่แอบแฝง
ต้อง......ขอบใจ  ในอดีต  ที่เกี่ยวแขน
ต้อง......ขอบใจ  ที่แสน แสบเจ็บทรวง

    เพราะ.....เธอสอน   ให้ฉัน  นั้นแข็งแกร่ง
เพราะ....เธอสอน  แรงใจ  ให้ฉันสู้
เพราะ....เธอสอน  ให้ฉัน   ได้เรียนรู้
เพราะ....เธอสอน   ได้สู่  ลู่ความจริง

    ขอ......ขอบใจ  ที่เธอ  เปิดทางให้
ขอ.........ขอบใจ   ในอดีต  มีความหมาย
ขอ.........ขอบใจ   ความช้ำ  ที่กลับกลาย
ขอ.........ขอบใจ   รักสลาย  กลายเป็นดี

........วันนี้ฉันมีใจที่แกร่งได้  เพราะมีเธอสอนฉันให้รู้จักความผิดหวังในอดีต...ขอ...ขอบใจเธออีกครั้ง....แด่....เธอ

759

love

comment

29 ตุลาคม 2550 10:57 น.