3 มีนาคม 2552 17:14 น.

ถึงใครคนหนึ่ง....ณ แดนไกล

ลุงแทน

ส่งใจให้ ไปกับ สายลมแผ่ว
ณ ดินแดน แห่งถิ่น ที่เธออยู่
เพียงขอให้ เธอนั้น ได้รับรู้
ว่าฉันอยู่ ทางนี้ คิดถึงเธอ

แม้ว่าเพ้อ อยากเจอ คงเพ้อฝัน
ด้วยเรานั้น ไกลกัน ฝันเพ้อเจ่อ
แม้ยามนอน ยังอ้อน ฝันละเมอ
อยากเจอเธอ เสมอ แม้ฝันไป

เป็นไปได้ ภาวนา ฝันเป็นจริง
ยอมทุกสิ่ง เป็นจริง ดังฝันได้
แม้ต้องจบ หมดลม ต้องสิ้นใจ
เพียงขอให้ ได้พบ ประสพเธอ

เธอเป็นเช่น นางฟ้า ในใจฉัน
ที่รอวัน บอกค่ำ พร่ำเสมอ
ว่าฉันรัก รักนี้ มีแต่เธอ
แม้ต้องเจอ ความช้ำ ฉันจำยอม

1217

love

comment

3 มีนาคม 2552 12:52 น.

คิดถึงและคิดถึง

ลุงแทน

ด้วยคิดถึง จึงนั่ง กลั่นอักษร
เป็นสุนทร ร้อยเรียง เขียนกานต์สาสน์
มาถึงเพื่อน เหมือนญาติ ร่วมวงศ์วาร
สุขสราญ บ้านกลอน อักษรา

ทุกเวลา นาที่ ที่ผ่านพ้น
เราทุกคน ร่วมเคียง เขียนภาษา
ต่างดวงใจ ใส่ใน สุนทรา
ร้อยเรียงมา หากัน ไม่พรั้นพรึง

ส่งสาส์นถึง ถามสุข ทุกข์ไฉน
หรือมีใคร ให้ช่วย ด้วยนึกถึง
มีสิ่งใด ให้ช่วย ร่วมใจตรึง
จิตคนึง ห่วงหา พาหว่งใย

ใครมีใจ สำราญ กานต์ขียนบอก
เพื่อนก็ชอบ ร่วมวง มิสงสัย
สนุกสนาน ภาษา ว่ากันไป
สิ่งที่ได้ ให้สุข ทุกนาที

911

love

comment

2 มีนาคม 2552 19:36 น.

สวัสดีเพื่อนบ้านกลอน

ลุงแทน

สวัสดี พี่น้อง สุนทรสาส์น
จากไปนาน กว่ากลับ ไม่ลับหาย
เสร็จจากงาน มานั่ง ขานบรรยาย
สุขสมหมาย ได้มา หาพ้องเพื่อน

ไม่ได้เยื่อน เหมือนเหงา เศร้าดวงจิต
จะแอบพิศ ติดโทร งานมากเหลือ
เข้าเชื่อมต่อ โทรศัพท์ ช่างน่าเบื่อ
เพราะหลงเชื่อ GPRS เสร็จมัน

สู้อดทน ไม่บ่น จนวันนี้
มานั้งที่ มีเน็ต สำเร็จฝัน
เข้าออนไลท์ ให้โมโห โธ่เน๊ตฉัน
เหมือนแกล้งกัน มันช้า น่าแช่เย็น

ถึงอย่างไร ได้ส่ง ใจตรงก่อน
ต่อเมื่อตอน ออนเร็ว เป็นได้เห็น
จะรีบเขียน บทกลอน ตอนเน๊ตเร็ว
เพื่อให้เห็น ความคิดถึง ของลุงแทน

859

love

comment

23 กุมภาพันธ์ 2552 09:28 น.

สุขสมใจ

ลุงแทน

ไดัพบแล้ว ลูกชาย ที่ห่างหาย
กุศลได้ นำพา มาพบหา
ยี่สิบห้า ผ่านเลย สมอุรา
สุขยิ่งกว่า ทรัพย์สิน ศฤงคาร

ได้เห็นหน้า พาใจ ให้สุขสันต์
ดุจตะวัน ยามเช้า เบิกอุษา
สิ่งเลวร้าย ผ่านพ้น อุปมา
ยามนิทรา ฝันร้าย มาคลายลง

ฉันนั้นคง นอนตาย ด้วยตาหลับ
แม้นอนทับ ปฐพี มิห่วงหลง
แม้ชีพดับ ยังยิ้ม อย่างมั่นคง
มิพะวง สิ่งใด ให้หลงทาง

ได้พบแล้ว แก้วตา พาสุขจิต
ดุจอาทิตย์ พิสมัย ใสกระจ่าง
กำจัดมืด ทุกทิศ สว่างพราว
ไม่อ้างว้าง เฉกเช่น ที่เป็นมา

1056

love

comment

15 กุมภาพันธ์ 2552 17:52 น.

"สุริยาลาลับ"

ลุงแทน

ขอมอบกลอนวันแม่นี้ แด่...."เพื่อนบ้านกลอน"" และสมาชิกทุกท่านค่ะ"

............ล้านใดใดไม่เท่า...“ หนึ่ง ”


.....ความรู้สึกลึกล้ำธรรมชาติ
งามวิลาสเหนือมนุษย์สุดรังสรรค์
แต่อีกสิ่งยิ่งสัมผัสอัศจรรย์
ผู้อุ้มครรภ์ปันสุขทุกชีวา   

.....ล้านดวงดาวพราวกะพริบระยิบระยับ   
สุริยาลาลับจับเวหา
มิอาจสู้คู่แววใสนัยนา   
คอยอาสาพาลูกเดินถูกทาง   

.....ล้านนภาอาณาเขตประเทศไหน   
จะใกล้ไกลไร้จุดสุดกว้างขวาง
มิเท่าความอบอุ่นละมุนบาง    
ประคองร่างย่างก้าวเรามั่นคง

.....ล้านปุยเมฆเฉกฉายหลายรูปลักษณ์   
ช่วยปกปักรักษาอานิสงส์
มิเทียบดั่งมือทั้งสองของอนงค์   
คอยบรรจงส่งเสริมเติมความดี

.....ล้านธารามหาสมุทรอันสุดหยั่ง
ไหลรินหลั่งเลี้ยงประชาพาสุขี
มิเทียมหยดกษีราอกนารี   
ป้อนชีวีมีคุณค่ากายาใจ

.....ล้านแผ่นดินถิ่นยุคทุกทวีป   
หลายล้านชีพได้ดำรงคงอาศัย
มิเหมือนตักรักหนุนอุ่นละไม   � � � � � � � � � � �
ขาขัดไขว้ไกวกล่อมถนอมเรา

.....ล้านภูผาฟ้าเสียดเหยียดสิงขร
บังแดดร้อนผ่อนเย็นเยือกด้วยเทือกเขา
มิอุ่นน้อมดังอ้อมกอดยอดนงเยาว์   
ป้องกำบังระวังเฝ้าเท่าชีวิน

.....ล้านบุปผาผกายวนอวลเกสร   
หอมขจรภมรนกดอมผกผิน
 มิเทียมแก้มแนบแย้มยิ้มยามยลยิน   
กำซาบกลิ่นเชยชินชิดสนิทกาย

.....ล้านวาโยโลกาโบกพาพัด   
ผิวสัมผัสมัดใจให้อกผาย
มิเท่าจูบวูบวาบทาบทักทาย   
ประทับพิมพ์พริ้มพรายปลายโอษฐ์เธอ

.....ล้านสำเนียงเสียงวิหคดังดกดื่น   
ฟังระรื่นชื่นไพเราะเสนาะเสมอ
มิสู้เพลงบรรเลงกล่อมพร้อมปรนเปรอ   
ทุกถ้อยคำนำเสนอเธอสุขใจ

.....ล้านใดใดไม่เท่าหนึ่งซึ่งรักแท้   
ล้านรักแม่แก่ลูกดุจพิสุทธิ์ใส
ล้านรักลูกผูกพันแม่แลจากใจ   
สองมือน้อยร้อยมาลัยให้แม่เอย.


ประพันธ์โดย "สาธิตภัทร"

1925

love

comment