อยากแต่งกลอนสอดคล้องความรู้สึก คิดแล้วนึก นึกแล้วคิดจิตสับสน แปลกจริงหนอข้างในหัวใจคน ล้วนปะปนชั่วดีมีปนเป สัญชาติญาณ ความรู้สึก ความนึกคิด คิดก็ผิดทำก็ผิด ติดบ่วงแห ทนไม่ไหว ทำตามใจ กลายเป็นแพ้ ยากตอนแก้แก่กว่าเดิมเพิ่มตีนกา อยากมีสุขเหมือนเด็กๆ ไม่ซับซ้อน ไม่ต้องสอนหลอนลึกถึงครหา อยากจะฝันฝันได้กว้างทั้งนภา อยากใฝ่หาสิ่งใด้ได้ดังใจ น่าเสียดายไม่ไช่เด็กเก็กไม่ออก ขนหัวหงอกบอกจิตให้คิดได้ ต้องจัดให้หลักธรรมนำหัวใจ ทำให้ได้ทนให้ไหวใจเห็นธรรม