มองฟ้าที่ปริ่มปนพราวพร่าง ไขว่คว้าหาเส้นทางบนฟ้าไร้ฝัน ล้มลงนอนบนผืนหญ้าผ่านเวลาโปรยปัน กลางฝันคืนนั้น...ฉันร้องไห้ โลกใบเก่าสับสน ปัญหาหว่านปนจนอ่อนไหว เหนื่อยนัก..กับจุดหมายที่ไกลแสนไกล อยากจะจับมันไว้...แต่ไปไม่ถึงซะที
ยังจำกันได้ไหม เด็กน้อยบนโลกใบเก่าเก่าคนนี้ กลับมาอีกครั้งแล้วเนี่ยแอบไปซุ่มกบดานมาเกือบปี กลับมาแล้วเนี่ย...พี่พี่จะต้อบรับมั้ย...ลุ้นจัง
หน้าส่วนตัว
1208
