5 มีนาคม 2551 09:17 น.
ลิขิตใจ
อยากเก็บรักเอาไว้ที่ใต้ฝัน
อยากมีวันแสนสุขใจเมื่อเคียงสอง
ไม่อยากเป็นแค่เพียงรักสำรอง
เพียงแค่ปองดวงจันทร์วันนิทรา
เห็นดวงดาว พราวแสงเปล่งราศี
มองดูแล้วช่างมีความสดใส
มีหมวดหมู่กลุ่มดาว พราวในใจ
ดาวลูกไก่ ที่เราชอบเมื่อแหงนมอง
เหมือนหิ่งห้อยล้อเพียงแสงจันทร์เล่น
คิดอยากเป็นดาวเด่นบนฟากฟ้า
อยากเป็นดาวคอยประดับท้องนภา
แล้วเมื่อไหร่เล่าหนาจะได้เป็น
4 มีนาคม 2551 16:15 น.
ลิขิตใจ
โห่ ฮิ๊วโห่ นั่นเสียงใครโห่ขันหมาก
จากตรงนั้นเป็นบ้านใครกันหนา
เพียงเมียงมองออกไปได้พบหน้า
ก็ตัวชานั่นแฟนเราขอแต่งใคร
เพียงสักครู่ก็เห็นตัวเจ้าสาว
นี่เพื่อนเราเขาทำอะไรกันนี่
เขาแอบรักกันเมื่อไหร่สักคำไม่เคยมี
ให้เรารู้ข่าวนี้ แสนน่าอาย
เห็นเขากอดเขาหอมเคียงครองคู่
เราก็รู้ไม่มีสิทธิ์จะแตะต้อง
แม้นเป็นแฟนเก่าเราต้องจำยอม
ยอมให้เขาสุขสม ครองคู่กัน
ถึงแม้นมันบาดตาแสนบาดจิต
ก็ควรคิดว่าเราไม่เหมาะสม
ที่จะได้อยู่เคียงร่วมภิรมณ์
ขอให้สม ดั่งใจเธอทุกประการ
4 มีนาคม 2551 16:04 น.
ลิขิตใจ
กอดตัวเองรำพันใจหวั่นไหว
อยากมีใครมาช่วยห่มไอหนาว
แต่อีกใจก็ยังนึกถึงเมื่อคราว
ที่พลั้งพลาดเผลอใจไปรักเขา
อยากมีใครสักคนให้มารัก
มาสลักลงไปกลางใจนี้
เขียนลงคำว่ารักเธอนะคนดี
จะไม่ยอมให้มีใครมาแบ่งปัน
แต่รู้ดีว่ามันคงเพียงฝัน
ไม่มีวันที่มันเป็นจริงได้
เพราะผู้ชายยุคนี้อันตราย
จะหาใครจริงใจยากเต็มที
ขอบบ้างเถอะสักคนที่ดีพร้อม
ที่อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ไม่หน่ายหนี
พอเจอคนที่เราคิดว่าดี
กลับกลายเป็นคุณพี่นี่แอ๊บเกย์.....
.... บรื๋อออออออออออ...............
4 มีนาคม 2551 15:43 น.
ลิขิตใจ
ยังรักกันอยู่หรือเปล่า
ยังจำเรื่องเก่าๆระหว่างเราอยู่ไหม
บอกสักคำว่าเธอยังมีใจ
เพื่อที่จะให้หัวใจยังมีแรง
บอกสักคำว่าเรารักกันอยู่
บอกให้รู้สักคำหน่อยได้ไหม
ถ้าไม่รักเพียงบอกลาก็จะไป
ขอได้ไหมสักคำเผยออกมา
อย่าทำเฉยหมางเมินกันอย่างนี้
อย่าทำเหมือนคนที่ไม่เคยเห็นหน้า
เธอรู้ไหมมันจวนไหลรินลงมา
หยาดน้ำตาของใจที่ไหลลง
มีรักใหม่อย่างไรขอจงบอก
อย่าได้หลอกให้ใจต้องหมองหม่น
ขอสักคำ เป็นคำที่ยังซื่อตรง
อย่าให้หลงงมงายเพียง..รัก..เธอ...
3 มีนาคม 2551 16:36 น.
ลิขิตใจ
เจ็บแล้วไม่จำไม่เคยจำ
ให้เขาทำอยู่อย่างนี้
เจ็บซ้ำเดิมๆทุกวัน
แล้วก็ทนอยู่อย่างนั้น
เธอเข้าใจบ้างไหม
ว่าเขาไม่รักกัน
รักไปก็เท่านั้น
มีเราคนเดียวที่เสียใจ
เหนื่อยแล้ว พอแล้วพอ
ไม่อยากให้เขาเข้ามา
เสียทุกอย่าง เสียเวลา
ทั้งน้ำตา ให้จบที
เมื่อตอนเขาไป
คิดไว้จะเลิกรา
แต่พอเขามา
ทำไมต้องหวั่นไหว
ทนฝืนที่จะรักเขาไปก็เท่านั้น
มันยิ่งทำให้ทรมานทั้งเสียใจ